Zaterdag 26 Mei 1945. Oos : Een dergelijke medische contrôle heb ik nog nooit gezien. Dit tart alle beschrijving.

Zaterdag 26 Mei 1945

Vroege dienst, om zes uur eten halen. Het is koud, maar het ziet er naar uit dat de zon weer terug komt. Heerlijke pap op de vroege morgen. Dan nog wat brood eten, en om half acht aan de tippel. Een morgenwandeling is toch gezond. Onderweg scharrelen we nog wat stukjes leer en riempjes op voor ransels. De loopgraven zijn nog niet opgeruimd. We komen in Marzahl uit, na een prachtige wandeling. Hier ergens ligt de student … … begraven. {Mogelijk eind januari 1944 omgekomen} Het kerkhof is niet te vinden, het dorpje is aardig en gezellig.

Vanmiddag naar de dokter. Eerst naar de “ontluizing”. In de Laube is een waslokaal ingericht. Buiten staat een bad, waaronder een vuurtje gestookt wordt: warm water! Dan een pomp die het koude water levert. Gemengd geeft dit water dat voor wassen geschikt is. Binnen staan de mannen tegen elkaar geperst en wassen zich. Als je voorover buigt sta je met je billen tegen je buurman, was je je rug dan raak je met je pik je voorbuurman. Als je buiten komt, voel je de eerste luizen die je van anderen hebt gekregen al prikken. Bij de dokter nog belachelijker: buiten op de stoep borst bloot maken, binnen komen. Op een krukje zit een dikke Rus in zijn colbertje, en wenkt dat je broek naar beneden moet. Hij bekijkt je pik op een meter afstand en stuurt je door. Een dergelijke medische contrôle heb ik nog nooit gezien. Dit tart alle beschrijving, het is een waardig geslagen record van Ommen!

Pieter Bosch is vanavond weer een beetje “onder den invloed”. Die vent is zo prachtig als hij dronken is! Hij heeft in de Invalidestrasse na de plundering voor de vuist weg Engels proza, waarvan hij de D. tekst had, in het Engels vertaald en meteen voorgedragen. Een geweldige prestatie.

Gezellige avond, het is koud en daarom zitten we bij elkaar in de keuken en het portaal. In deze derde week dat we met zoveel man op elkaar zitten, is de stemming toch nog prima.

Jan :

Zaterdag 26 Mei 1945.

Vanmorgen een groote wandeling van ca. 3 uur gemaakt naar Marzahn en terug. De omgeving van Biesdorf is prachtig, precies als het noordelijk deel van Zuid-Limburg.

Toen we thuiskwamen hing op de commandantsbarak de mededeling aangeslagen, dat we allen naar de ontluizing en medische keuring moesten, zonder nadere opgave van tijd en plaats. In den loop van den middag, na de siesta, gingen we dan ook maar eens kijken, en waren net getuige van een heftige scène tusschen den dokter en de kampcommandant. Met de bekende Hollandsche laksheid waren van de 700 Hollanders er maar 80 verschenen. Enfin, de zaak werd tenslotte in der minne geschikt, en na ca. 1½ uur wachten konden wij ook op stap gaan, om het badhuis op te zoeken. In deze wachtperiode verdienden we met ons zessen nog even een brood van 2 kg, door voor een Rissische kapitein een naaimachine en een grooten teil met kolen te versjouwen. Dergelijke karweitjes betalen ze altijd heel royaal.
{De beschrijving die Jan van het wassen geeft strookt geheel met die van Oos.}
...

Nadat dit gebeurd was, gingen we op zoek naar den dokter, in de wandeling de “lullensmid” genoemd.

{Het zelfde geld voor de “medische keuring" en de ontluizing, met dien verstande dat Jan er bij vermeldt dat de Russische dokter niet alleen dik maar vooral ook klein is.}
...