Maandag 7 Febr. ‘43
40
Lieve Paps Mams en
Lily.
De afgelopen weken ben ik wel
rijkelijk voorzien van brieven en pakjes. Zoals ik al schreef, in mijn
kaarten(38 een 39) heb ik drie brieven van mams ontvangen, een van Paps en
gisteren twee van Lily. Die post lijkt wel gek! De twee Franse brieven van Mams
heb ik doorgestuurd, dat ging toevallig nog. Van Grandpère heb ik al een poosje
geen bericht, naar in die richting zal het postverkeer ook wel niet normaal
zijn.
Over het ongeluk in de
schuilkelders van een “lager”, waarover ik vroeger schreef, moet ik nog enige
correcties berichten. De schuilkelder zat niet op slot, maar de voorsten wilden
niet naar buiten omdat het nog bommen regende, terwijl in het midden alles in
brand stond. Vandaar de paniek, die 96 doden opleverde. Vrijdag zijn ze
begraven. Maar als men nu denkt dat er voor de overlevenden dan ten minste
schuilkelders gemaakt zijn, dat heeft men het mis, die moeten nu maar zien dat
ze ergens in het bos een veilig hoekje vinden. De krokodillentranen die de
directie bij zulke rampen vergiet, moeten, blijkens de verzorging van de
overlevenden, dus wel met een korreltje zout genomen worden.
Ik kom net thuis uit het
restaurant waar ik tegenwoordig vaak eet, en waar ik vanavond met Jan de Boer
gegeten heb. Jan de Boer is een nieuwe vriend van me geworden, sinds hij bij
mij op het lab zit (zijn lab is er niet meer) trekken we veel met elkaar op.
Als ik het goed heb staan onze respectievelijke papa’s ook al met elkaar in
verbinding. Zaterdag zijn we samen naar “Traviata” geweest, Zondag naar een
toneelstuk, en verder zien we elkaar op het lab natuurlijk geregeld.
Laat ik eerst eens vertellen over
alle opera’s die ik nu wel gezien heb. De Wagner opera’s zijn natuurlijk erg
pompeus, en héél erg lang. Tristan en Isolde b.v. is als toneelstuk werkelijk
een draak, gewoon vervelend maar de muziek is prachtig, daar is niets op aan te
merken. Traviata is natuurlijk iets heel anders, niet te vergelijken, erg
sentimenteel, maar ook met prachtige muziek. Er stond in het eerste bedrijf een
ameublement dat precies leek op dat van ons in de serre, gek dat zoiets je
direct opvalt.
Het toneelstuk dat we gezien
hebben was ook wel aardig, het is prettig dat ons nu practisch niets meer
ontgaat, ook als de mensen vlug spreken.
Vanavond een brief van To
gekregen, die me schrijft dat ze een paar maanden zal moeten liggen. Dat is wel
heel erg. Zou ze dat daar in dat ziekenhuis opgedaan hebben? Olga Sigar is daar
ook ziek geworden, is het niet? Ik zal haar gauw een brief schrijven.
Nu eens antwoord op jullie
brieven. Ik ben blij weer te kunnen schrijven, briefkaarten is niets waard hoor!
Dat in maar surrogaat.
Eerst maar eens Lily van 10 Jan. Ze
beklaagt zich dat mijn brieven er wel 10 dagen over doen; ik wacht wel wat
langer hoor! Nu is het voor mij niet zo belangrijk, ik veronderstel altijd dat
het thuis wel goed gaat. Zal Lily goed eten, voor zover dat kan? Ik bedoel
maar, dat ze To niet achterna gaat, dat zou heel erg zijn. Jullie moeten gezond
zijn als ik weer thuis kom hoor! Willen jullie Grietje Brink condoleren met het
verlies van haar vader? Ik vind het erg moeilijk van hier uit te schrijven, ik
ken haar te weinig. Van de brief van 22 Jan. snap ik niets. Schrijf nog eens
als het erg belangrijk is. Brief Mams 25 Jan. ontvangen, paps van 25 Jan. ook.
Jullie schrijven dat het met de bijen goed gaat. Het lijkt onbelangrijk, maar
het is toch leuk als je het hoort.
We zijn wat geschrokken van een
artikel in de Haagse Post, over een landing in Holland. Het komt er op neer dat
de boel dan wel onder zeewater gezet zal worden, prettig vooruitzicht! We zijn er erg boos over.
Vandaag heb ik mijn opperchef
grafiekjes en dergelijke laten zien die ik zelf uitgekrabbeld heb. Hij was er
mee in de wolken, en ik verwacht dat mijn werk er binnen kort wel interessanter
door wordt. Ik ga meteen om meer salaris vragen, zo’n hoger loontje van 190
Mark per maand met kosteloos lager is toch te weinig voor een goed chemicus is
het niet?
Het contact tussen de studenten
hier bij A.E.G. is er wat minder op geworden de laatste weken. Een groot
gedeelte is n.l. met kantoor elders ondergebracht, zodat de maaltijden niet
meer gezamenlijk genuttigd worden, en de telefoon doet het niet meer.
8 Februari 1944
Vannacht weer rustig geslapen, al
was het een beetje koud, er wordt niet gestookt. Een barak is dan direct door
en door koud. Over het algemeen hebben we anders niet te klagen over de kou.
Eergisteren en gisteren heeft het wat gesneeuwd, maar vandaag is alles weer
weg. Laat het maar zo blijven.
Ik moet nog even extra bedanken
voor de pakketjes, ik hoop dat het laatste dat onderweg is niet gestolen wordt!
Willen jullie ze met v G. en Loos sturen? Vooral repen vielen erg in de smaak!
Veel
liefs
Oswald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten