Dinsdag 3 April 1945. Oos : In de cantine koolsoep, het smaakt me niet. Toch maar volproppen, anders kom je tekort.

Alarm nr. 261 van 00:05 tot 00:50.
Alarm nr. 262 van 23:05 tot 01:15.

Dinsdag 3 April 1945

Het weer is omgeslagen, het is weer bar koud. Op de fabriek geschoren. Je staat wel even angst uit dat er iemand komt als je net ingezeept bent, maar dat went op den duur wel denk ik.

In de cantine koolsoep, het smaakt me niet. Toch maar volproppen, anders kom je tekort. Het staat me vandaag beslist tegen. Waterachtig met een zoete, bittere smaak.

Een stunt uitgehaald: vrij gevraagd om naar de UB {Universteits bibliotheek} te gaan, en dat terwijl ik morgen en overmorgen vrij heb! Het lukt ook, maar Riess vindt aanleiding me weer te herinneren aan de Brabander. Dat stomme ding had ik ook niet moeten repareren.

{Het is niet te achterhalen welk instrument Oos met “Brabander” aanduid maar mogelijk bedoelt hij een “Hollander”. Dit is een maalbak, waarin, in een waterige omgeving, vezels worden vermalen. Gebruikelijk in de papierindustrie (windgedreven), maar ook in de springstoffenfabriek van de Paps. Maar wat er bij de AEG meteen Hollander gedaan zou moeten worden is niet duidelijk.}

In de UB een treurige boel. Overal ruiten kapot en zo, er het regent tot beneden door. In de leeszaal regent het of het buiten is. De boeken staan gedeeltelijk onder de drup.

Jan zorgt voor een verrassing. Hij heeft indertijd aan Arnberg beloofd voor het Russinnetje te zoeken naar boeken van Nekrasow, opdat dit kind iets te lezen heeft, nu ben ik na de vorige week natuurlijk er op uit om haar deze dienst te bewijzen. Als we eindelijk de titels gevonden hebben sputtert Jan in eens tegen. Rahnsdorf is te ver weg, je weet niet wat er gebeuren kan en dan is hij voor deze boeken aansprakelijk! De argumenten zijn slecht gekozen, en als ik beloof, dat boek iedere morgen te geven en ’s avonds terug te vragen, reageert hij nog niet. Ik zie er dus van af. Dit is een van de voorbeelden van lijdelijk verzet van Jan, hij zegt dan niets, maar voelt er niets voor zich met dat meisje te bemoeien, of liever: er moeite voor te doen. Hij loopt zich uit de sloffen voor oude dames en zo, maar om deze arme verschoppelingen te helpen, daar komt niets van in. Jan heeft alleen maar kennissen die hem bijzonder interesseren, vooral in arme kringen, maar interesseren ze hem niet dan kunnen ze ook vertrekken. Zo heeft het ook lang geduurd voor Jan zich aansloot bij de groep studenten. Alleen toen hij er toe gedwongen werd, interesseerde hij zich voor ons. En dan neemt hij later de leiding, min of meer. Een beetje streberachtig is hij wel. Ik zal zien dat ik Bob of Edzard het boek laat bestellen.

Na een vergeefse poging het Centraalblatt te pakken te krijgen voor de bereiding van Stearinezuur-aethyl-ester, eten we nog wat in Zum Spaten en dan ga ik naar Portegies. Daar staat natuurlijk weer een meisje, Nelly als ik me niet vergis, met haar heupen te draaien. Jo accepteert de kaarten voor een operaconcert, Maandag, waar ik zelf niet heen kon. Verder praten we nog een poosje, hij heeft geen zin meer om te werken en gaat naar huis. We eten een boterhammetje, drie dikke pillen krijg ik van hem. Zelf eet hij er nog meer, met 100 gram leverworst er op. Het is schandalig zoals die jongen eten kan! Waar het eten vandaan komt weet je niet.

Thuis hebben we heden de hele avond licht, geweldig gewoon weg. We stoken wat. Ferrie is thuis, maar die jongen is rustig en stoort niet. Barnatan heeft gelukkig nachtdienst, en verdwijnt om zeven uur.

Jan : 

Dinsdag 3 April 1945.

Alarm van 0.05 – 0.50. Bij ons weer niet veel gebeurd, hoewel een groote lichtkogel vlak boven het binnenplaatsjehing. Maar ze schijnen tegenwoordig ’s nachts geen luchtmijnen meer te gooien, maar andere dingen, die lang niet zoo’n lawaai maken bij het detonneren, en ook tijdens het vallen niet zoo luguber fluiten.

Vandaag ben ik er om 1 uur tusschenuit gegaan, om voor Riess iets in universiteit op te zoeken. Natuurlijk moest ik het betreffende handboek, dat anders altijd zonder meer in de leeszaal staat, aanvragen, en werd mij verzocht morgen maar weer terug te komen.

Het alarm vanavond duurde onchristelijk lang, van 11.05 – 1.15. Onderdehand was ik alweer in bed gekropen en ingeslapen, toen ik er voor de tweede ronde compleet uit werd geschoten. In ieder geval wordt er morgen niet veel gewerkt dat kan ik alvast zeggen.