Woensdag 4 April. 1945. Oos : Ik overleg soms serieus me met haar te gaan bemoeien; maar ik durf niet.

Alarm nr. 263 van 09:45 tot 10:45.

Alarm nr. 264 van 22:30 tot 23:45.

Woensdag

De ochtend is weer veel te kort: halve dagen zijn ondingen. Je komt gewoonweg niet klaar met je privé zaken, laat staan als je er nog fabriekswerk bij krijgt zoals ik vandaag.

Mijn koolraapstamppot van gisteren met meel dik gemaakt; smaakt voortreffelijk. Twee duizend gram brood heb ik nog over van deze periode, dank zij mijn cantinepolitiek! Ik zal meel kopen, en verder ruilen voor vlees bij Jan Egberts.

Na de fabriek met een stampvolle trein naar Zoo, om weer te eten van de ongeldige bonnetjes. Je voelt je in dit Russische restaurant veel meer “buitenlander” dan anders, omdat je van dit taaltje werkelijk niets verstaat. We eten best, en gaan voldaan naar huis. Het is te laat om Hans op te zoeken, om 4 uur begint het concert. Leiding: Heger. Solist: … pianoconcert van Schumann, prachtig als altijd. Ik ken dit concert “bijna” uit mijn hoofd. Als er één maat gespeeld is, ben je weer thuis. De eerste symphonie v Brahms wordt ook geweldig goed gespeeld.

Vanmorgen een gesprek gehad met “het Russinnetje”. Anna Anton, ze wordt nog een probleem voor me. Ik overleg soms serieus me met haar te gaan bemoeien; maar ik durf niet. Ik durf het niet aan, dit probleem. Eens zal ik moeten kiezen, zonder vrouw wil ik niet door het leven. Is het onmogelijk dit meisje mee te nemen? Zou ik er niet veel gelukkiger mee kunnen zijn dan met een “gewoon” Hollands meisje? Wat voor eisen stel je aan een vrouw. Een wirwar van vragen, problemen waar je niet uit komt.

Aardappels gebakken, echt een vreet-dag vandaag. Alarm. Na het alarm nog gelezen in Hollands Glorie. Tot één uur dagboek bijgehouden.

Half twee weer alarm! Wat een ellende, je kan niet behoorlijk slapen.

Voor ons, anno 2020, opvallend dat op dit menu in de linker kolommen staat vermeld voor hoeveel gram, van welke soort, voor elk gerecht bonnen moeten worden ingeleverd. Twee Nährmittel bonnen voor 25 gr zijn er naast geplakt. Dit omdat de bonnen AZ73 al lang niet meer geldig waren.

Jan : 

Woensdag 4 April. 1945.

Vanmorgen alarm van 9.45 – 19.45. niets gebeurd, maar zoo’n uurtje in de kelder is eem mooie opvulling van de halve werkdag. Ons geprojecteerde ziekenbezoek aan Hans Bornewasser ging helaas niet door, daar we bij het eten in de stad nogal lang moesten wachten, en om vier uur in de beethovenzaal moesten zijn. Dan maar eern anderen dag. Zooals gezegd, hebben we nog een concert gehoord, een subliem programma:

…

De S-Bahn, en trouwens alles en iedereen hier in Berlijn gaat tekenen van oorlogsmoeheid vertonen. De organisatie klopt eenvoudig niet meer. Een half uur wachten is geen zeldzaamheid, de helft van de lichtsignalen werkt niet meer, en het komt herhaaldelijk voor, dat de trein onderweg een heelen tijd stilstaat, omdat er een stroomstoring is. als je ergens naar toe wilt, moet je minstens een half uur speling nemen bij de normale reisduur. Verder beleef je tegenwoordig directe vechtpartijen bij het in- en uitstappen. Vroeger scholden de menschen alleen maar, maar nu slaan ze er nog bij, wat iedere keer een heele rel uitlokt.

Alarm vanavond van 10.30 – 11.45.

De kaartje voor het concert van vandaag zijn ooit gedrukt voor 11 Dez. Het kaartje dat los in het dagboek van Oos zat leek dus voor een concert te zijn dat hij niet vermeld. Jan heeft echter zijn kaartje in zijn dagboek geplakt bij 4 april '45. De stempel die op beide kaartje blijkt te staan geeft dus de juiste datum van dit concert aan. dit uiteraard door een zodanig nijpend tekort aan papier of andere voorzieningen dat kaartje van een niet gehouden concert moeten worden gebruikt.