Zaterdag 4 November
Sleutel op de fabriek laten
hangen……. En dat op Zaterdag. Veel ergernis, veel zelfverwijt. Daar kan ik echt
niet tegen, dergelijke stommiteiten. In de E. strasse gegeten en thuis, na een
slot open gebroken te hebben, en na een scheerbloedbad, naar Herzberge. In de
tram zitten Jan E en Pels al, en als we thuis komen komt Witkop, en later B v.
Dijk en S. Woudstra. Ieder heeft wat te bezorgen, de één schoenen, de ander
kleren, een derde vuile was, en Pels en ik komen ook om te eten.
Jan heeft erwtensoep met knakworst
gemaakt. Pels gaat weer weg, moet om acht uur binnen zijn. Ik blijf slapen. V.
Griffen is nog niet terug uit Mariendab, zijn geelzucht is nog niet geweken, en
ik slaap dus in zijn heerlijke bed. Lang gepraat met Jan, en om een uur of twee
gaan we slapen. Jan heeft het wel moeilijk, naar zijn zeggen denkt hij iedere
avond en ieder vrij ogenblik aan thuis, aan zijn verloofde. Dat moet wel erg
deprimerend zijn. Zelf ben ik daar praktisch
vrij van. Is dit onhartelijk, of is dat van Jan een toegeven aan
verloren illusies? Hoe het ook zij, zonder die gedachten aan thuis is het beter
leven dan met!
Jan :
Zaterdag 4 November 1944.
Vanochtend vroeg alarm van 1.30 –
2.25. bij ons is niets gebeurd, alleen schoten ze als gekken. Bij Reinartz in
Schöneweide moet echter alles ontruimd worden, daar er een blindganger in de
straat geslagen is.
...
‘s Avonds hebben we een lang
beraad gehouden over een viering van Kerstmis. We willen er weer net zooiets van maken als vorig jaar, in Hirschgarten. Alleen zijn er een paar prominente
krachten van het toneel verdwenen, zooals Huizinga en den Besten en Cor
Wiegers. We wilden als avondvulling nog een toneelstukje opvoeren, en darvoor
is het enige stuk dat aan de eisch van een geringe bezetting en geen
decorverandering voldoet Ibsens “Spoken”. Ik vrees alleen, dat het rijkelijk
hoog gegrepen is. mij is de rol van mevr. Alving toebedeeld. Enfin, we zullen
zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten