08 september 2019

Utrecht 1 September 1944 van Mams : Als er hier gevechtshandelingen plaats hebben kruipen wij achter de zandzakken en wachten af.


Utrecht 1 Sept ‘44
Mijn lieve Oosje.
’t Is al 3 dagen geleden dat ik voor mijn tafeltje zat om je te schrijven toen Paps opbelde dat Mevr. Heukels zoo erg ziek was. Ik ben toen gauw naar A’dam gegaan, waar zij verpleegd werd, en trof haar inderdaad heel minnetjes aan. Zij is dan ook gisteren overleden. Mr. Heukels was geen half mensch en Nan heb ik niet gezien. Die was eigenlijk ziek (geelzucht) maar heeft gelukkig toch nog kunnen komen. ’t Is zielig en ik weet niet wat die twee beginnen zullen. Nan is eigenlijk ook al wel een jaar aan ’t sukkelen en ik denk niet dat zij èn studeren èn ’t huishouden waarnemen kan. Het lijkt mij ook niet verstandig zoo iets te willen. Enfin, wij horen nog wel wat de plannen voor de toekomst zijn. Lilie heeft toen ik naar A’dam ging, in mijn plaats geschreven, zoodat je toch op tijd bericht hebt gehad (als de post tenminste zijn plicht heeft gedaan). Van jou kregen wij geregeld bericht. De briefkaart 108, 9 en 10, de brief 112 en een kaart 111.
Met aandacht nog eens alles overgelezen. Maak je geen zorg over je brieven. Die heb ik allemaal op een rijtje liggen (op die van Kerstmis en Nieuwjaar na die onbegrijpelijkerwijs verdwenen zijn.) Als ik een stapeltje van betekenis heb gaan zij naar beneden in een oude schietkatoenkist waar ook foto’s en zoo in zitten. De foto’s van ’t lager (de oude) hebben wij nog naar Bornewasser gestuurd. Zij zijn weer terug. De anderen (de kleine, bruine) zijn onderweg met de lijst waar iedereen die ze gezien heeft zijn naam door moet strepen voor hij ze aan de volgende stuurt. Wij staan zelf onderaan, dus moeten zij logischerwijs weer hier terecht komen. Je ziet honkeleponk, dat alles in orde is. Hier is nogmaals de inhoud van ‘t pak van 14 Juni: sanoviet, koek (van Tante Fie), honing, een blik melk (van Tante Fie) 4 repen, kaas, br. boonen. Ik had het je al geschreven, maar voor ’t geval mijn brief weggeraakt is herhaal ik het maar. Hier is de inhoud van ’t pak van 23 Aug. peren, sanoviet (laatste pakje), 4 blikken (melk, koffiemelk, boterh. pasta, soep), Reformiet, Ovomaltine, koek, kaas, br. boonen. Dit is dus een belangrijk pak. Dat heb ik gedaan uit angst dat de voedselvoorziening nog eens in de war raakt. Over ons moet je toch niet in de war zitten. Het zal wel los lopen. Als er hier gevechtshandelingen plaats hebben kruipen wij achter de zandzakken en wachten af. Ik heb voedsel genoeg in huis om het een heele tijd uit te houden. Van Gr-père horen wij nu natuurlijk niets meer. Zou ’t lang duren voordat Tante Olga hem kan bereiken? Het echte zomerweer is over ’t is nog wel zonnig, maar daar staat een halve storm (of haast een heele). Wij hebben heerlijk gele pruimen gegeten. De blauwe beginnen, maar die zijn lang zoo lekker niet. Appelen rapen wij dagelijks een heele mand vol voor moes. Ook peren eten wij nogal. Ik hoop dat de paar die ik gestuurd heb goed overgekomen zijn. Is ’t weer zooals verleden jaar dat vreemdelingen geen fruit krijgen? Onze inkwartiering had geelzucht en is al een paar weken weg. Makkelijk is dat, want de kamer moet natuurlijk voor haar gereserveerd blijven. Hoe kom je toch zoo somber wat te toekomst betreft? Wij rekenen ook wel dat het leven niet zoo makkelijk zal worden als voorheen, maar zóó somber als jij zien wij ’t niet in. Yvonne K. is zóómaar naar D. gegaan. Mevr. Derks dacht om een jongen waar zij zoogenaamd mee verloofd was, maar gisteren vertelde zij mij dat zij ’t uit gemaakt heeft. Dus denken wij dat het louter lust naar avontuur, en naar op eigen benen staan is, zonder rekening te houden met een oude vrouw die maar één oog meer heeft waaruit zij niet veel ziet en die zij maar aan haar lot over laat. Dat is zeker een moderne opvatting! De oudjes moeten maar zien hoe zij zich redden: de jeugd amuseert zich. ’t Is wel erg als je ziet wat Mevr. D. toch allemaal voor haar gedaan heeft. Ondank is ’s werelds loon. Maar ik geloof dat Yv. Een klap van de molen heeft gehad, zooiets als Marian, maar dan in’t kwadraat. Nu lieve schat, ik ga je weer verlaten. Een pakkert zoo stevig als ik je in ’t echt zou willen geven.
Je Moeder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Toegift 1945 - 1985

Invalidenstraße anno 1945: Invalidenstraße anno 1985: Kabelwerk Oberspree anno 1985: Oh ja! ...