Berlijn 9 September 1944 Brief 118 119. Ik had niet het idee dat mijn brieven nog zouden aankomen.

118

Berlijn 9 Sept, 44

Lieve P.M. en L.

Maar weer een briefkaartje. Vanwege(s) de agitatie heb ik jullie helemaal verwaarloosd. Ik had niet het idee dat mijn brieven nog zouden aankomen. Maar nu heb ik spijt dat ik ze niet geschreven heb. Brief 116 heb ik tenslotte niet verstuurd, dit nummer blijft dus open. Ik heb verder een pakje ontvangen, met veel lekkers, en daarvoor moet ik heel erg bedanken. Het laatste pakje denk ik, maar dan toch lest – best. Vooral de peren, die nog uitstekend waren, hebben lekker gesmaakt. Van Grandpère kreeg ik bericht van 24 Juli, het gaat hem goed, maar hij wil zo graag naar huis. Dit bericht zal wel het laatste zijn dat nog door komt.

Dan nog een berg post van huis. Van Paps brieven van 25 Aug en 4 Sept. Van Mams van 1 Sept, en Lily van 29 Aug. Ik hoop dat jullie via mijnheer Fischer, die gisteren naar Holland vertrokken is bericht van mij krijgen. Het is prettig veel post uit Holland te krijgen maar het zal wel het laatste zijn. Dan volgt er een tijd niets.

Veel liefs

Oswald.

119

9 Sept 44

Nog even een briefkaartje extra, in antwoord op de laatste brieven.

De Spreekrans is erg tevreden met de manier waarop Vader zich van zijn plicht gekweten heeft, en bedankt hartelijk voor de betoonde medewerking. Het zal voorlopig wel uit zijn met de verslagen, hopelijk zullen we binnen kort de Spreekrans in Holland voortzetten.

We hebben hier ook een lange periode van mooi weer gehad, maar ik heb dit jaar geen last van de warmte gehad.

Mijn bijen ben ik eigenlijk al half vergeten. Daaraan zal ik pas weer kunnen denken als ik een normaal huiselijk leventje heb in Holland. Maar ik hoop dat jullie nog wat honing krijgen dit jaar. Ja Vader, ik kan me nog niet voorstellen dat we weer samen over de Ezelsdijk wandelen, en als het straks zover is, is het natuurlijk héél gewoon.

Zielig dat Mevrouw Heikels overleden is. Alweer iemand die ik niet meer terug zie. Verschrikkelijk voor Mijnheer en Nan.

Hartelijk dank voor de zorg die jullie besteden aan de brieven en de foto’s. Je maakt je altijd zorgen op grote afstand. Vooral ook over jullie. Optimisme voor het geval de oorlog door de stad komt. Maar ik zal me maar niet te druk maken. Veel liefs, het is misschien de laatste kaart die jullie voorlopig ontvangen.

Oswald.