In Maart 1943 heeft Grandpère en Rodekruis brief aan zijn zuster en broer in Algerije, Olga en Hector, verstuurd.

Na de geallieerde landingen bij Algiers eind 1942 en het daarop volgende offensief naar het oosten, zijn Olga en Hector uit Bône gevlucht naar Meskoutine (prèt de Guelma) en zijn daarmee aan de geallieerde kant van het front terecht gekomen. Correspondentie kan nu alleen nog via Rode-kruis-brieven.

In januari stuurt Olga bericht dat zij het goed maken en waar ze zijn en eind februari kan Grpère melden dat hij het goed maakt, goed bericht heeft van zijn dochter in Utrecht en dat één van de nichten uit la Haute Beaume bij hem is. Deze brieven zijn bewaard gebleven.

Dan mist er een bericht, maar het antwoord daarop is wel bewaard gebleven.

Grandpère:

... ... ... Désolé Hector malade Moi toujours invalide jambes et pieds; oeil gauche vision compromize Espérer malgré tout.

Genouy

Wat erg dat Hectro ziek is. Zelf nog steeds gehandicapt aan benen en voeten; zicht in linker oog is slecht. Houdt ondanks alles goede hoop.

Langer mocht een Rodekruisbrief niet zijn! Bovendien werden deze brieven door beide partijen zorgvuldig gecensureerd. Dit kon soms maanden duren.