44
Berlijn 15 Febr. 1944
Lieve P.M.L
De laatste dagen veel post
gekregen, helaas niet steeds met goed nieuws. Daar is dan eerst Grandpère, die
schrijft dat hij geëvacueerd moet worden. Dat is nog een ramp bij de ramp dat
hij zonder verzorging zit. Ik heb zijn laatste brief overgeschreven op een
kaart (43). Na lange aarzeling; ik weet niet of het goed is voor mams deze
ellende allemaal te horen, maar verzwijging is ook weer zoiets dat je niet
graag doet. Er zit niets anders op te hopen dat alles gauw ten einde is, we
kunnen niets doen. Ik zal vragen of hij een berichtje stuurt van wat er met hem
gebeurt enz. en daarop zal Mams misschien toestemming kunnen krijgen naar Fr,
te reizen.
Zelf ben ik ook niet helemaal in
orde, de laatste tijd heb ik last van mijn ingewanden, en blijf daarom vandaag
maar wat op bed liggen, om te zien of het zo over wil gaan. Ik zal Jan bellen
en vragen of hij vanmiddag even komt, dat is gezellig. Ik had vandaag net weer
moeite willen doen om naar Grpère te kunnen, dit zal ik dus maar weer moeten
uitstellen.
Gisterenavond heb ik een brief van
mams van 3-2-44 ontvangen, gelukkig is mams weer de oude, ik hoop dat Lilie gauw
volgt. Je hoeft geen boter te sturen, hoor, hier hebben we extra rantsoenen
vanwege de bommen, en we komen dus makkelijk uit. Bovendien heb ik van Bob een
blik met vet gekregen, dat hij van zijn tante uit Turkije heeft gekregen, zodat
ik makkelijk rond kom. Wat is dat, gaan ze de telefoons ook al wegnemen? Er is
natuurlijk wel grote behoefte aan, er zijn er bij ons b.v. ettelijke honderden
verbrand.
Ik lees nog wat oude brieven door,
en ik lees dus weer over dat ongeluk in Ouderkerk. Wat is dat beroerd. Ik
herinner me dat paps vaak gezegd heeft, dat een stilstaande fabriek ook heel
erg gevaarlijk was, hetgeen nu blijkt. Tante M en oom T {Marie en Theo, niet nr 100 maar de andere zus en zwager van Paps} heb ik een nieuwjaarswens geschreven, maar
niets terug ontvangen.
Tabak heb ik tegenwoordig genoeg.
Op het lab rook ik niet (verboden) en er zij veel extra rantsoenen uitgedeeld.
Ik kan dus best wat naar huis sturen.
Ik dacht dat ik heel wat te
vertellen had, maar het blijkt erg tegen te vallen. Ik was van plan jullie even
aan het nadenken te zetten door een lang verhaal op te hangen over de Russinnen
die hier werken (ook verplicht) en die bang zijn hun hoofdje kwijt te raken als
ze in Russ. handen vallen. Maar dan krijgen jullie misschien weer verkeerde
gedachten over mijn geestesgesteldheid. Die meisjes hebben het anders erg
slecht, over het algemeen. Met de studentes kun je praten omdat ze Duits
geleerd hebben. Ze eten altijd soep en brood, en hebben b.v. geen dekens om te
slapen. Ze hebben dus wel belang bij een spoedig einde aan de oorlog.
Ik heb zojuist twee brieven
geschreven, één naar Eva Genouy, om te vragen of ze vooral Grandpère niet wil
vergeten. En één aan Grandpère zelf. Ik hoop toch zo dat hij naar de Alpen
gaat, en niet daar in de buurt blijft. Verder gaat het leventje zoals
gewoonlijk zijn gangetje. Gisterenavond hebben we hier op de kamer een
gezellige avond gehad. Bob had een grote Groninger koek gekregen van een prof. om
te delen met de Groninger studenten van het lager. Daar er maar twee zijn,
vonden ze het wel wat bar zo’n grote koek op te eten, en dus werd er een
avondje van gemaakt, dat erg gezellig was. Het is jammer dat de jongens uit
Hirschgarten nu zo ver weg zitten, we zien ze natuurlijk veel minder, en we
kunnen er ook niet makkelijk heen. Vooral niet zolang we nog met alarm moeten
rekenen ’s avonds. Ik zal blij zijn als de dagen wat langer worden.
De philharmonie is nu totaal
uitgebrand, erg jammer, ik heb er prachtige concerten gehoord. Zondag heb ik in
de foyer er van, (die staat nog) een
concert voor piano en vioolconcert gehoord van Florizel von Renten. Ik
schrijf zoveel de laatste tijd, het kan wel zijn dat ik dit al geschreven heb.
Ik weet nog niet zeker of deze
brief weg kan, omdat ik te laat hoorde dat de brieven Zaterdag al ingeleverd
hadden moeten zijn. Dat is vervelend schrijven als je niet weet of de moeite
voor niets is. Ik schrijf op mijn bed, vandaar dat het schrift extra
slecht is!
De brief moet af zijn, geen tijd
meer
Veel liefs
Oswald
P.S. dinsdagavond- Bombardement,
niet in onze buurt.
Alles in orde dus
OB
Vanavond alarm van 20:50 tot 22:15
Geen opmerkingen:
Een reactie posten