Zondag 10 Juni 1945
Naar de kerk. Goede preek over de
verloren zoon.
Er wordt een kind gedoopt. Alleen
de moeder is aanwezig. Met een flinke dosis heimwee verlaat ik de kerk. Wanneer
weer in de Pieterskerk? Wanneer zal die eigenwijze Le Cornu me dan eindelijk
eens aannemen?
Vanmiddag komt Portegies en zet
zolen onder mijn schoenen. ’s Avonds laat komt de groepsleider om de
geboortedatum van ons te noteren. Is dat voor de tabak die we zullen krijgen?
Vroeg gaan slapen. Edzard jaagt nog even achter een jong poesje aan.
Jan :
Zondag 10 Juni 1945.
Vannacht
heb ik weer eens op de planken geslapen. Vroeger vond ik dat heelemaal niet
erg, maar nu was het een marteling. Ik ben een hoop vet kwijtgeraakt, en alle
bekkenbenen steken een heel eind meer uit dan voor mijn ziekte. Als ik me
omdraaide, rammelde het gewoon. En daarbij kwam nog de bijkomstige factor van
de spierpijn. Een en ander had dus ten gevolge, dat ik niet veel geslapen heb.
Verder is de dag nogal
gelijkvormig vergleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten