Donderdag 24 Mei 1945. Oos : De commandant vertelde dat Denemarken niet meer bestond, het was een Amerikaanse kolonie geworden!

Aangezien we ons gisteren ongans gegeten hebben aan aardappels, moet ik er vannacht drie maal uit om te wateren. Zodra je aardappels eet krijg je dat ook weer!

Vanmorgen naar de dokter om 8 uur. Dat is me wat! De smeerpoetsen moeten zich in aller haast wassen, schone kleren aantrekken e.d. En dan die luie kerels als Pieter Bosch en Edzard, die nooit het bed uit willen. De strijd tegen luiheid en vuil is ellendig, en je legt het beslist af. Vanmorgen liepen ze weer met hun schoenen over mijn dekens. Met schoenen zo van buiten over een witte deken lopen, je begrijpt niet hoe ze het kunnen.

De dokter vindt het al lang goed als we vertellen dat Hans afzonderlijk gelegen heeft, en een aparte W.C. had.

Ochtendwandelingetje gemaakt. Portegies komt op bezoek. Als ik hem na afloop weg breng wordt mijn naam geroepen, en uit een tenthuisje steekt het hoofd van Jan Pels. We zijn blij elkaar eindelijk gevonden te hebben. Natuurlijk, het verbaast me niet eens meer, heeft Pels pech gehad. Een granaatscherf in zijn arm, en het heeft weer niet veel gescheeld of hij was er onderdoor gegaan. Als hij in zijn lager was blijven zitten, was er natuurlijk niets gebeurd, maar hij ging privé wonen in de Heerstrasse, waar hevig gevochten is tot de laatste dag. Hij is er aardig bovenop gekomen, maar hij kan zijn arm nog niet gebruiken.

Pels zit in een ander kamp en heeft dus weer andere verhalen. Er zijn 4 Denen bij hem in de groep geweest, die uit een concentratiekamp kwamen. Met hun gestreepte pakje met nummer gingen ze naar de commandant, die ze vertelde dat ze geen Denen konden zijn, want Denemarken bestond niet meer, het was een Amerikaanse kolonie geworden! Dus waren het Amerikanen, en die kunnen niet zo maar op het open veld leven, die moeten in een huis wonen. En de volgende dag gaan ze al met een speciale auto weg …

Met Jan rook ik nog een pijpje als de anderen al in bed liggen. We zijn het er over eens dat we … nodig naar huis moeten. Al was het alleen maar voor verandering van lucht. We mogen overigens dankbaar zijn dat we met dit bar koude weer in een “huis” wonen en niet in een barak of op het open veld in een hol.

We zien vandaag een krant, die nu de nieuwe propaganda verkondigt. Precies het zelfde, maar omgekeerd. Verder een tikje primitiever.

Jan : 

Donderdag 24 Mei 1945.

Het onderzoek bij den dokter had niets om et lijf. Hij vroeg hoeveel menschen er bij Hans in de ruimte geslapen hadden, en toen wij hem zeiden dat Hans streng afgezonderd gelegen had, en bovendien een eigen plee gehad had, was het allang in orde. Niettemin vertoont Jaap ter Borg nu ook dysenterieneigingen.

De Franschen zijn nu definitief weggegaan, dus wij zullen in de eest komende dagen ook wel aan de beurt komen.