Zondag 15 April 1945. Oos : Misschien ook heeft een voltreffer onze familie op mij na vernietigd. Of ik ben de enige die niet thuis komt.

Alarm nr. 278 bombardement nr. 61 van 22:35 tot 00:55.

Zondag

Eigenlijk moeten we gaan scheppen, maar daar we bestolen zijn gaan we niet naar de fabriek, maar naar Rahnsdorf. We vertrouwen Barnatan niet, en wellicht heeft hij de spullen bij zijn meisje, Frl Nehr (française) ondergebracht. We komen in twee vrouwenlagers. Vieze, muffe bedoening in die prachtige omgeving. Geen resultaat, (nihil) hoewel de kamergenote bereid is alles te vertellen als ze maar wat wist. Dit Russinnetje heeft kennelijk geen hoge dunk van haar kamergenote.

Gegeten in het Strandbad. Slecht eten.

Prachtige wandeling lang de Müggelsee. Jan de Boer geniet niet zo van de natuur, hij heeft te veel haast!

v. Duren zit thuis op ons te wachten.

Op een bankje van het kerkhof mijn dagboek bij geschreven. Geen nieuws van het westen, wel horen we de hele dag gedonder uit die hoek, maar daar blijft het bij.

Wat voel ik eigenlijk op het ogenblik? Later zal ik me dikwijls afvragen waarom ik toen niet dit of dat, en daarom wil ik mijn houding van het ogenblik hier rechtvaardigen, vastleggen, en mijn gevoelens niet verbergen.

De angst voor de Russen is volkomen weg. Er is een grote spanning, wanneer de Amerikanen zullen komen. Vluchtplannen worden vaag, het is beter te blijven zitten.

Wat verwachten we? Een beetje vechten, en dan overgave. En dan een beetje wachten, vervolgens naar huis. Juni is alles afgelopen.

Grafschrift tegenover me:  (meisje van 23 jaar)

In der Blüte abgerissen

Eilt’st du früh dem grabe zu

O, so nimm zum Sterbekissen

Mutterträne mit zu Ruh.

Vrij vertaald:

In de bloei afgescheurd

IJl je te vroeg naar het graf

Oh, neem naar je dooskussen
Moeders tranen mee ter ruste.

Als je zo op een kerkhof loopt en aan huis denkt word je koud bij de gedachte dat er waarschijnlijk wel een paar bekenden en misschien ook familieleden begraven zullen zijn als je thuis komt. Misschien ook heeft een voltreffer onze familie op mij na vernietigd. Of ik ben de enige die niet thuis komt.

Vater Mutter Schwester Brüder,

Hab ich in der Welt nicht mehr.

Kehr ich wieder in die Heimat,

Find ich alles öde’ und lehr.

Vrij vertaald:

Vader moeder zuster broeder,

Heb ik op dee’s aard niet meer.

Keer ik terug in mijn vaderland

Dan vind ik alles verlaten en leeg. 

Jan : 

Zondag 15 April 1945.

Een nacht uitslapen heeft ons al een heel eind over het verlies van onze zaakjes heen gebracht. trouwens, als we er vandoor hadden moeten gaan waren deze dingen toch achtergebleven. Waarom zou je je er dan zoo extra druk over maken? Natuurlijk zullen we onze naspeuringen voortzetten, en als we den dader vinden zullen we hem bij de politie aangeven, want het bestelen van je lotgenoten op het ogenblik is een meer dan misselijke streek.

…

Het alarm van vanavond was verduiveld ongenoeglijk. Ze hebben weliswaar niet eens zoo erg gegooid, maar de knikkers die ze gooiden waren enorm zwaar. Na afloop overal groote brandhaarden. Het alarm duurde van 10.35-0.55.

In de kantlijn:

Den geheelen dag hebben we in de verte dof kanongebulder gehoord, maar we hebben niet kunnen uitmaken of het uit het Oosten of uit het Westen kwam. De Russen zijn aan de Oder ook weer opeens actief geworden.