Vrijdag 9 Maart 1945. Oos : Het idee dat je ooit nog thuis zal komen is eigenlijk al lang weg, en toch leef je op de hoop dat het nog zal gebeuren.

Alarm nr. 230, bombardement nr. 49 van 20:15 tot 21:15

10 9 Maart 1945.

Vandaag geruchten dat de AM. bij Koblenz over de Rijn getrokken zouden zijn. Het wordt in het W. bericht nog niet bevestigd.

Brief naar huis geschreven, dat wordt ook erg vervelend. Je weet niet wat je zult schrijven. Het idee dat je ooit nog thuis zal komen is eigenlijk al lang weg, en toch leef je op de hoop dat het nog zal gebeuren.

Cl. bepaling gemaakt voor Kuschel. Ik ben het labwerk helemaal verleerd! En wat weet ik nog van de theorie? Ook niets meer! Eigenlijk ben ik chemicus af, hoewel het het enige is wat ik nog ben. Leuk raadseltje.

Het blijkt dat Frau Lisureck zelf het kookplaatje van de Vries heeft weggehaald en niet de Werkschütz! Rare manieren. Verder hebben mensen uit ons lager ingebroken in het hok naast ons, waar hout lag van den Tandarts die hier vroeger woonde. Het is aangegeven bij de politie.

Het ruilen bij de schoenmaker gaat niet zo vlot meer, de waren komen niet zo snel meer te voorschijn als in het begin. Jan heeft gelukkig wat hout gekregen zodat we de kachel kunnen stoken en warm eten. Alarm: ettelijke luchtmijnen in de buurt, de ruiten die er nog waren sneuvelen weer voor de helft. Bij het station 3 stuks. Onze ingang is versperd door het puin.

Jan : 

Vrijdag 9 Maart 1945.

De diphterieprik begint aardig pijn te doen. het is net of ik op die plaats een groote blauwe plek heb zitten. Met slapen zitten en gedrang in de trein is het vrij hinderlijk. Maar liever zoo dan ziek aan diphterie.

Het blijf maar koud. en daar ze op de fabriek nog steeds niet van plan zijn, om te stoken, is we werkelijk geen oogenblikje dat je het warm krijgt.

Ik kreeg het pas een beetje warm, toen ik ’s avonds een kist, waar luchtbeschermingszand in had gezeten, uit elkaar geslagen en in stukken gehakt had, een werkje waar ongeveer 1½ uur mee gemoeid was. Maar daarna, boven op de kachel, kreeg ik weer een rilperiode. Misschien was het koorts als gevolg van de diphterie inenting. Verder zware hoofdpijn. Ik ben dan ook vanavond maar vroeg (direct na het alarm van 8.15 – 9.15) in bed gekropen, en heb enorm liggeb zweten. Heelemaal onschuldig was dit alarm niet, er zijn vier luchtmijnen op het Stettinner Bahnhof gevallen, waarvan er een een hoofdbuis van de waterleiding getroffen heeft, zoodat we na het alarm zonder water zaten. Bij ons in de kamer is er weer een kozijn gesneuveld, maar ons eenigst overgebleven ruitje hebben we mogen behouden.

…