16 Maart 1945
Vanmorgen komt Riess met een
papiertje in de hand binnenlopen: “Meine Herren, zu Ihrer Orientierung: der
Kursus Mathemetik wird nicht vortgesetzt.” Toch aardig dat hij ons er niet in laat
lopen, want we waren van plan vandaag weer vroeger weg te gaan.
Om een uur of elf worden de
sirenes gek, alarm, Luftwarnung, dan een gek onregelmatig gehuil, niemand weet
er weg mee. Wieseke verspert de ingang, niemand mag de fabriek uit.
Jan gaat toch vroeger weg, en ik
volg later naar mevr. v. Schreibershofen. Erg aardig mens, de “haute volée” met
kennissen in het buitenland. Een dochter in Holland, een dochter in Denemarken,
en zeer op de hoogte met alles. We eten schandelijk veel, met twee man een hele
schaal brood! Jan heeft de karweitjes al opgeknapt, ik hoef zelf dus alleen
maar te eten …
We kiezen voor de terugweg de reis
met de S-Bahn (ring) naar Gesundbrunnen, en moeten daar natuurlijk wachten (20
min.) tot er alarm is. We lopen naar de U-Bahn, en worden daar weer uit gejaagd
naar de bunker. De lucht is erg slecht, er is geen ventilatie. Om de aandacht
wat af te leiden ga ik wat lezen. Het is ellendig als je er steeds aan denkt
dat er geen zuurstof genoeg in de lucht is, dat het stinkt, en dat het alarm
wel tot de volgende dag kan duren!
Thuisgekomen is het al weer half
elf geworden. Twee brieven van thuis: van Arike en v. Lily. Ik heb geen tijd
alles te lezen, maar mijn oog valt op “Truus” in de brief van Lily “Het is een
trouweloos en lichtzinnig kind geworden”.{de brief van Arike komt dus morgen} Daar kan ik het mee doen. Het is erg
vervelend als je merkt dat het object van je liefde door anderen niet op de
zelfde waarde geschat wordt, en je zelf niet weet wie er gelijk heeft. Verliefd
ben ik niet meer op Truus, dat staat wel vast, maar ik geloof wel dat ik nog
een zwak voor haar heb. Ik kan het niet goed hebben als iemand wat van haar
zegt, en ik geloof dat ik direct onder haar invloed kom, als ik haar weer zie.
Of zou ik tegenover Truus met zo nuchter geworden zijn als tegenover Anneke?
Wie weet. Voorlopig heb ik weer wat om over te piekeren en hoef ik niet te
blijven bij problemen als van “Frl Anton”, die me vertelt dat ze zich gemeld
heeft voor de troepen van generaal Wlassow. {Andrej Vlasov} Wat gaat er
van dit lieve meisje worden? In een gesprek van een kwartiertje, waar andere mensen
bij zijn, kom ik er niet helemaal achter wat ze eigenlijk wil. Ze heeft er
genoeg van tolk te spelen bij Wieseke, deze politiehond die de Russen aftuigt
in zijn keldertje, tot ze zeggen wat hij wil horen. Frl Anton moet er bij zijn,
maar loopt weg als hij te hard begint te slaan. Begrijpelijk dat ze daar weg
wil. Verder doet ze op het kantoor niets, en ze mist nu ook de conversatie met
Arnberg. Die vrouw die er nog zit is dom en eigenwijs, daar heeft ze ook niets
aan. Het bureau waar ze zich gemeld heeft is natuurlijk erg netjes geweest, de
mensen waren zeer beleefd en aardig, en ze heeft zich verheugd weer Russisch te
kunnen praten. Ja, de verleiding is erg groot. Ze wil verder graag uit Berlijn
weg, naar het westen. Weet ze zelf wel wat ze wil? Weten wij eigenlijk
wel wat we willen? Als ik eerlijk ben moet ik erkennen dat ik soms overweeg me
op te offeren om dat kind uit de misèrie te redden. Maar zou ik haar helpen als
ik haar meenam naar Holland? Het is zeer de vraag of ze zich daar thuis zou
voelen. En verder zou ik me toch voor het leven aan haar moeten binden, en daar
voor ken ik haar toch veel te weinig. Je moet bij zulke dingen ook aan jezelf
denken…
Jan :
Vrijdag 16 Maart 1945.
Er wordt weer eens enorm sterk
gecontroleerd op jonge menschen speciaal aan de stations. We werden vanmorgen in
Schöneweide uitgebreid staande gehouden, en kregen nog een uitbrander op den
koop toe, daar we geen Lagerausweis hadden. We hebben toen maar eens hautain
onze schouders opgetrokken. Maar we kwamen er door net te laat op de fabriek. …
Vanavond heb ik Oswald geïntroduceerd
bij Frau van Schreibershofen. Hij vond het een heel aardige dame, en was
onmiddellijk enthousiast over het idee om daar eventuele klusjes op te knappen.
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten