Alarm nr 196 van 19:50 tot 20:10
7 Februari 1945 Woensdag
Geruchten over verraad aan het
Oostelijk front, en praatjes over de betekenis van de barricaden in de stad
beginnen nu ook de ronde te doen. De onrust zit er al een beetje in, maar er is
nog geen sprake van dat er een algemene ommezwaai komt. De ongunstige
vooruitzichten van de voedselvoorziening dragen er veel toe bij om de mensen
bang te maken voor de toekomst. Goebbels heeft in een redevoering gezegd dat
voor deze periode (4 weken) genoeg eten aanwezig was, en de volgende periode
dan zouden de terug herveroverde
gebieden in het Oosten weer voor de voedselvoorziening zorgen. Als de Russen
het niet allemaal opgegeten hebben, en als … het gebied terug herveroverd wordt!
Niefer neemt vandaag afscheid, hij
heeft drie dagen achter een “Z Karte” van de Volksstorm aangelopen, en
natuurlijk heeft hier op de fabriek iemand dat ding weggemaakt. En dan worden
ze nog brutaal en zeggen tegen hem: Nou ja, wat doet het er ook toe, hij moet
toch soldaat worden, een dag vroeger of later…
Niefer is wel zwaar ziek. D.w.z.
zijn maag is niet in orde, en hij ziet er uit als een lijk. Voor de V.S. (Volks Storm)
is dat geen reden hem te laten lopen. De enige redding is dus het ziekenhuis,
waarin hij nu wordt opgenomen. Hij is zelf overtuigd dat hij er niet meer uit
zal komen.
Riess is toch volkomen onmogelijk
als chef. Hij interesseert zich bij uitzondering weer eens voor mijn
onderzoekingen, en loopt een beetje rond door het lab. Gelukkig hebben we de
kaarsen vormen weggeborgen, want hij had ze beslist gezien. (Onze prodictie van
kaarsen is vandaag buitengewoon groot, 15 stuks) Riess loopt rond, zanikt wat,
vraagt naar mijn werk en krijgt ontwijkend antwoord want ik doe al tijden
(maanden) helemaal niets meer. Dan gaat hij voor zijn eigen bureau staan, gaat
er op zitten, en laat zich languit achterover op de lessenaar vallen. Zijn
beentjes hangen koddeig naar beneden, zijn buik staat volkomen bol. En hij
kletst maar door. Gelukkig is hij niet al te lastig, mijn werklozenbestaan zal
wel gecontinueerd worden.
Jan :
Woensdag 7 Februari 1945.
…
Met de levensmiddelen wordt het
langzaam aan krapper, aardappelen als zoodanig zijn niet te krijgen, alleen
gedroogde zijn aanwezig. Ik ben belieuwd hoe die smaken; een voordeel is dat je
er niet zoo’n smeerboel van krijgt. De menschen die aardappelen in voorraad hebben
genomen indertijd, moeten 1/6 afgeven.
De kaarsenprodictie is nog
aanzienlijk opgevoerd, vandaag hebben we er 15 geproduceerd!
Goddank was er vanavond wee water
toen we thuiskwamen. Het is een genot, je weer eens goed te kunnen wasschen. Ni
merk je eigenlijk pas goed, hoe afhankelijk je van de techtniek gaat worden.
onze voorouders waren in dat opzicht heel wat minder gedegenereerd dan wij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten