6 Februari
Het ongelofelijke is geschied:
Rieß is (bijna) boos geworden omdat ik de tropenkamer niet vochtig had, en
omdat de tafel met weekmakers zo vies was. Het is beslist een zelfoverwinning
van hem geweest. De aanleiding was natuurlijk het bezoek van iemand van een
andere afdeling, die in onze tropenkamer proeven heeft ingezet. Na een uurtje
was alles zoals gewenst, en ik kon weer verder gaan met mijn privé
aangelegenheden.
De baas, Nowak, heeft weer eens
iets moois uitgehaald. Het lab. van Jan is nu een jaar geleden afgebrand, en in
het gebouw zijn andere afdelingen al weer opgebouwd. De architect aarzelt nu
met dit lab, om welke reden is niet bekend. Nowak wil hier haast achter zetten,
en wat doet hij dus? Eerst tegen Ditloff: je moet er eens achteraan zitten enz.
enz. Dan tegen Siegenhagen, idem. Ook tegen Gruppenfuhrer Reinharts komt zo’n
verhaal. Allemaal op de zelfde ochtend. En nu komt hij per ongeluk hier bij ons
boven en ziet Eckert zitten die toevallig werkt! Hij schuift direct op hem af
en zegt dat E. de juiste figuur is voor dit werk. Reinharts is te laks en die
doet er toch niets aan maar E. moest dat maar eens opknappen, hij krijgt
volmachten en moet de volgende morgen om 10 uur verslag uitbrengen. Daar staan
ze dus om 10 uur aangetreden: Reinharts die enorm lult en er niets aan gedaan
heeft, Siegenhagen die belangrijk doet en niets bereikt heeft, en Eckter die
althans enige toezeggingen veroverd heeft. Het is schitterend hoe die Nowak het
klaarspeelt de mensen allemaal voor zijn karretje te spannen.
Via de schoenmaker (Köpenick) en
restaurant naar huis, en gelijk thuis met de anderen. Bij Baumschulenweg heeft
de politie een blindganger gevonden, en het treinverkeer is daarom twee uur
stilgelegd.
Volgens Jan begint de Deen nu
tekenen van waanzin te vertonen. Hij heeft verteld, dat, als hij alleen op een
kamer woonde, hij iedere twee uur zijn wekker zou laten aflopen. Dat is het
heerlijkste wat er bestaat in je leven – weer inslapen en niet op hoeven staan!
Jan :
Dinsdag 6 Februari 1945.
…
Werk is er practisch niet meer, en
ik heb me dan ook den heelen dag bezig gehouden met het maken van kaarsen. De productie heeft het record aantal
van 10 ped dag bereikt. We gieten ze van zuivere paraffine, wat voorlopig nog
het beste brandt. Alleen is de kast met paraffine in den laatsen tijd achter slot
gekomen. Blijkbaar hebben meer menschen het idee gehad, kaarsen te gaan fabriceeren.
Ik vermoed dat het aantal kilos paraffine, dat de fabriek op dezen weg armer is
geworden aanzienlijk is.
Zoowaar kreeg ik nog een brief vanavond,
van huis… Weliswaar oud (van 20 December) maar dat doet er niet toe, ze zijn
van harte welkom. …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten