Zondag 17 December
Om tien uur opgestaan. Zoals
gewoonlijk Zondags ontbeten zonder brood. Zondag eet ik nooit meer brood, dat
is prettig voor door de week, dan heb ik wat over.
Om twaalf uur naar Kees, die juist
zijn haring zit te verorberen. Hij vertelt dat er in de brief van huis weer een
hele reeks gruwelen staan, 6 boerderijen afgebrand, ettelijke mensen op straat
doodgeschoten, enz. enz. Kortom hetzelfde terreurverhaal, precies zoals het in
de krant staat over de Russen.
Naar Wannsee, en daar lang gewacht
tot het hele stel, zoals we tegenwoordig zijn, compleet was.
Dus Kees Booy, Jan
Egberts, Witkop, Hans v Griffen en Jan Pels. Een prachtige wandeling is dat
naar Potsdam. Schitterend weer, ik heb op de gevoelige plaat enkele dingen
vereeuwigd. De photo’s zullen wel niet veel geworden zijn, het is te donker in
deze tijd v.h. jaar.
Toen we de “brug” over waren, op
weg naar Potsdam, hebben we even aangelegd in een café, waar we koffie met
taart hebben gegeten. Voortreffelijk.
We zijn het er over eens dat dit een veel
betere methode is om de Zondag te passeren, dan dat hangen in Herzberge.
Thuisgekomen voel ik me zo
heerlijk moe, zoals je dat hebt na schaatsenrijden. Onderweg hebben we trouwens
als kinderen gespeeld op het ijs, Berto en Jan hebben geprobeerd er door te
zakken.
Pannekoeken gebakken, ze waren
bedoeld voor Pels, maar het is te laat geworden. Het electrische kookapparaat
is kapot, doorgebrand. Vrijdag zo netjes geknoeid tot het weer ging, vandaag is
het weer kapot. In de keuken verder gebakken, maar prettig is dat niet.
De vetpotjes geprobeerd, ze
branden best. Jan heeft van “vrienden” van zijn vriend uit München en pakket
gekregen met … twee (glaasjes) flesjes likeur, en wat cake. Wat zijn die mensen
daar toch gul uit die buurt. Bij kaarslicht een borrel gedronken. Sombere
stemming, gedachten gaan naar huis. Wat een ellende in de wereld, en wat is er
eigenlijk maar weinig nodig om gelukkig te zijn. Zal er nog wat gebeuren voor
Kerstmis?
Zondag 17 December 1944.
…
De berichten uit Holland zijn weer
om je dood te ergeren. De fabrieken worden leeg gesleept, Beijnes uit Utrecht
bv. {fabriek van spoorwegrijtuigen sinds 1838} en bovendienhalen ze overal de
bovenleidingen van de trams en treinen weg. En het ergste is dat ze dan hier in
de kranten van die verontwaardigde stukken schrijven over de Russische terreur
in Roemenië, waar de fabrieken leeggehaald worden. wat is het verschil tussen
een Duitsche en een Russische bezetting?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten