Zondag 10 Dec. 1944
Brief v Mams v 4 Nov ontvangen.
Vanmorgen naar het Weihnachtsoratorium v Bach. Ik kan me slecht concentreren, en ik zit niet erg best, te ver naar voren. De eerste violen en de alten overstemmen het geheel. Overigens is het prachtig. Ik moet steeds aan thuis denken, en ik vrees dat Lily niet meer zo goed zal studeren in de muziek.
Even gegeten en naar Rahmsdorf. Gewandeld naar Woltersdorf en terug, daarna langs het meer. De lucht is helder blauw, later kwamen er wolkjes. Het is echt het begin van den winter. Dennenbos, afgewisseld met laag eikenhout, waar de bruine blaadjes nog van vast zitten. De berken trekken met hun stammetjes witte strepen door het bos. De grond is droog, de weg prettig om te lopen. Het lijkt veel op een wandeling in de Bilt, of Zeist in de bossen. Telkens heb je het idee dat je zo thuis zou kunnen zijn, als je maar doorliep. Het is een erg plezierige wandeling, zoals ik dat zelden heb als ik alleen wandel. Volledige gemoedsrust, geen behoefte aan mensen om me heen. Ik ben veel thuis met mijn gedachten. Vooral Mams en Lily, en dan Paps, Maarten en Nel, Petertje enz. Wat zal ik blij zijn als ik weer thuis ben? Of ben ik er aan ontgroeid!
Aan de Müggelsee is het prachtig. De zon is al onder, en er is een flinke bries komen opzetten. Er is een echt strand, en het schuim wordt op de kant gedreven. Ik ben helemaal van de natuur vervreemd merk ik. Meer wandelen!
In Frederikshagen gegeten. Italianen worden weggestuurd, ze moeten maar in hun lager eten! Een dergelijke schoftenstreek heb ik lang niet gezien.
Naar het station gewandeld in het pikkedonker, en zonder te betalen naar huis.
De Deen zorgt voor een vleesrijke verrassing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten