Half acht op. Met Pieter Bos naar
Tegel om schaatsen te rijden, het gaat wel, helaas moet ik op de slechte
schaatsen rijden, omdat Pieter te grote schoenen heeft. We hebben een aardig
stukje afgelegd maar helaas is het ijs erg kapot gevaren. Verder is het geen
onverdeeld genoegen met een jas aan schaatsen te rijden. De grote vlakte, die
er moet zijn, niet gevonden. Het weer is niet mooi, bewolkt, het gevoel, dat je
zo helemaal “vrij” bent op zo’n grote ijsvlakte wilde niet door breken, 12 uur
thuis. Naar “Kartenstelle” voor de snaps-bon die ik niet goed afgeknipt heb.
Vreselijk lang gewacht en toen weer verder gestuurd naar het “Ernärungsambt”.
Daar ook weer lang gewacht. Een zwangere dame staat voor me en moet ook
aanzien, dat een vent domweg voorgaat naar binnen. Maar ze is er niet toe te
bewegen zelf naar binnen te gaan om die vent op zijn nummer te zetten. Dan
probeert nog een jonge dame zich voor te dringen door domweg naar binnen te
lopen. Later klamp ik de man die zich vóór de zwangere juffrouw drong nog aan
en zeg hem wat hij gedaan heeft, “Ik ben van de partij” begint hij, waarop ik
direct antwoord: “Je kunt mij niet wijs maken dat je bij de partij zulke
manieren geleerd hebt, of dat je het recht ertoe hebt”. Het blijkt een zielig
mannetje te zijn ±25 jaar, achterlijk en zeer banaal. Maar het toverwoord “van
de partij” ligt die mensen toch voor in de mond en dat is typerend.
Tenslotte mijn bon gekregen. Snel
naar huis, verkleed en met de tram naar Godoor. In de tram “Kontrolle”. Ik heb
natuurlijk niet betaald, maar de “Schaffnerin” was er nog niet geweest toen ik
uitstapte. In de tram wordt een juffrouw in bontmantel gepakt – ze heeft niet
betaald, zit al 20 min in de tram, en kan de 5 M boete niet betalen!! Dat ze
niet betaald is niet zo erg, maar die bontmantel moet het ontgelden!
Bij Godoor typisch burgerlijk, maar
toch gezellig. Helga komt meer dan een uur te laat, de lange Günte Stolz komt
niet, en verder zijn alleen twee buurmeisjes van Godoor (Werner) te gast. Het
was weer zoals hier de feestjes altijd zijn: “Kuchen” eten, en verder wat
alcohol drinken en dansen, dansen, altijd maar dansen. Jammer dat er een meisje
te veel was. Helga zei achteraf dat ze niet “auf meine Kosten gekommen” was. We
hebben het later ingehaald op weg naar huis. Het was bijzonder gezellig. Helga
ging vanaf Brannauerstrasse naar huis lopen, ik zelf ben ik met de laatste
S-Bahn door naar huis gegaan, om twee uur in bed. Helga heeft nog een uur door
de sneeuw gestrompeld met een afgebroken hak. Moe naar bed.
Jan :
Zaterdag 30 December 1944.
Vandaag vrij, en nog twee dagen
vacantie in het vooruitzicht. Oswald ging schaatsenrijden, en verdween dus
vroeg. En ik heb me vanochtend voor de gemeenschap verdienstelijk gemaakt door
de kachel in het midden van de kamer te zetten. Overal stukken pijp en
ellebogen opgesnord, en na een uur of twee prakkizeeren was de zaak gezond. De kachel
staat nu à la Delft, d.w.z. midden in de kamer, en juist onder de lamp. Het bezwaar
is, dat de lamp nu voortdurend slingert door de opstijgende warme lucht, maar
dat moeten we maar op de koop toe nemen. We kunnen het nu dank zij de lange
pijp met een minimum aan kolen lekker warm stoken.
…
’s avond nog even naar Fred
geweest, door een sneeuwstorm heen. De schaatsenrijders zullen er wel de smoor
in hebben. Net voor de feestdagen. Het is anders nu heerlijk weer, en ruïnes in
de sneeuw hebben bij volle maan ook hun bekoring.
…
’s Avonds heb ik heerlijk bij de
kachel gezeten en zitten werken aan mijn
openingswoord voor morgenavond. Ik was heelemaal alleen thuis, Oswald
was naar een oudejaarsfeestje van een stel vriendinnetjes van het lab, en
Arnberg was ook niet thuis. Ik heb echt prettig gewerkt tot ± kwart voor één.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten