Dinsdag 12 Dec
Weinig te schrijven, alleen dat
ik me vandaag ontzèttend verveel. Je hebt zo dagen dat je zit te wachten op het
einde. Er is nu weer een vierde slag om Aken begonnen. Om D’ren liever gezegd,
het is nog maar een klein eindje en ze zijn er doorheen. En wat dan?
Vanavond uitstekend eten in het
eethuis. Er zit en mannetje dat zegt dat het hier toch nog maar goed is. In de
Heimat is het niet zo best meer niet waar. Ik reageer hierop met de mededeling
dat het niet zo zal blijven hier. Daar wordt me het mannetje vuil; we zullen ze
wel krijgen die “Verbrecher” {misdadigers},
die “Halunken” {boeven, ellendelingen, smiechten,
ploerten, schurken, schavuiten, spitsboeven} die moordenaars, ze zullen er
flink van langs krijgen. Waarom gaan jullie niet naar huis? Omdat er daar geen
eten is hè.
Zo ziet het er nu uit hier. De
propaganda heeft de mensen zover gekregen dat ze denken dat de buitenlander
hier zitten omdat ze hier te eten hebben. Waarom gaan jullie anders niet naar
huis? Toen kon ik niet meer boos zijn op dit manneke. Een typische Volksstormer.
Vermeldenswaard wordt
langzamerhand ook dat ik ’s morgens met een juffie naar de fabriek loop
(springertje) zoals ik al eerder vermeld heb. Een gezellig meisje, 19 jaar. Als
ik een trein te laat kom wacht ze zelfs, dat wil wat zeggen. Gelukkig is ze
niet zo agressief als de meeste D. vrouwen. En het is wel prettig tegen de
kerst iets warms in je omgeving te hebben.
Jan :
Dinsdag 12 December 1944.
We hebben ons vanavond in ons
stamcafé ontzettend geërgerd.
… (zie Oos) …
Ik begrijp nog niet hoe ik me heb
kunnen beheerschen. Nu in dit schrijf, zit ik weer te kooken. En dergelijk stom
vee zou de eerste viool moeten spelen in Europa? Geen sprake van. Toen hij weg ging
zei Oswald heel terecht: “Er is bij zoo’n vent maar één afscheidsgroet toepasselijk
nl. Gute Besserung”! {beterschap}
Toen we thuis kwamen had een van de
werksters mijn kookplaat op de grond gesmeten. Gevolg: steker en twee draden gebroken.
We hebben het ding zoo goed en zoo kwaad als het gaat, gemaakt, maar nog niet geprobeerd
of hij branden wil.
Doorlezen van oude dagboeken is niet
steeds aangenaam. Meestal erger je je stierlijk aan de nonsens die je opgeschreven
hebt. Maar nu moet ik zeggen dat ik eigenlijk pas e laatste maanden mijn draai goed
heb gevonden met mijn dagboeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten