Zondag
Lekker uitgeslapen. Heerlijk
gegeten, en naar de Marienkirche. Loudate Dominum en Ave Verum van Mozart
openen het programma. Mozart doet me altijd aan thuis denken. Vandaag zijn ze
misschien naar de kerk geweest, ze hebben het in ieder geval koud gehad en ze
hebben honger. Dit laatste staat wel vast voor de hele winter. Ik hoop dat het
in de stad rustig blijft, dan zal door ons wel niet zo veel honger geleden
worden. Mams en Paps zijn altijd nogal voorzichtig geweest. Hoe zouden ze het
maken? Mozart brengt me altijd naar huis met mijn gedachten, dat is wel heel
merkwaardig.
“Ein Deutches Requiem” van Brahms
deed wel heel merkwaardig aan. Brahms is hier eigenaardig, heel anders dan in
zijn symphonieën. Het tweede deel vond ik het mooiste: Den alles Fleisch ist …
…
Daar doet Brahms ook veel een
Wagner denken. Het is echter of het luisteren naar de opera’s het stichtelijke
van deze muziek afgenomen heeft. Er is geen sprake van dat je hier werkelijk
gesticht naar huis gaat, wat eigenlijk de bedoeling is. Daarvoor is meer Bach’s
muziek nodig, of een Missa solimnis. Jan vond het zesde deel, “denn wier haben
hier kein bleibennd Statt” het mooist.
Na afloop, we zaten weer eens met
een rij van tien Hollandse studenten naast elkaar, naar Fr. Rose, in de
wandeling genoemd Roselaar. Groenhart, zoals altijd langzaam en traag, komt
natuurlijk niet mee als we in Alex op de trein stappen. Jan Nico en ik zijn de
gasten van Fr Rose, naar aanleiding van een bezoek van Dr Helm, arts in het
Virkone ziekenhuis. Evenals de vorige keer, had hij weer prachtige opmerkingen
zoals: Alte Nuter werden entweder Locusfrauen oder sie gehen ins Kloster … …
Zijn oordeel over de Hollanders is
sinds de vorige keer aanmerkelijk verbeterd, maar hij vertoont toch nog geen
bewondering voor de Hollanders.
Na achten op straat nog naar huis,
helemaal gerust zijn we er niet onder maar nu ja …
Helm heeft prachtig gezongen, maar
het is jammer dat hij zijn gezicht zo vertrekt.
De Marienkirche anno 1945
Geen opmerkingen:
Een reactie posten