122
Berlijn 28 Oct. 1944
Lieve P.M. en L.
Ja, nu is het dan zover, ik heb er
spijt van dat ik niet regelmatig door geschreven heb. Gisteren ontving ik een
brief van Paps (23 Sept.) en van Mams een kaart en een brief van 4 Oct. Ik ben
blij dat ik bericht heb, maar ik maak me toch nog steeds erg ongerust. Heus,
dat wij toevallig zonder kleerscheuren van deze rommel af zouden komen komt me
zo onwaarschijnlijk voor, dat ik steeds verwacht een of ander onaangenaam
bericht te ontvangen. Fischer is niet teruggekomen van zijn laatste verlof, ter gelegenheid Ik kan tenminste geen
gehoor krijgen telefonisch. We moeten hier als buitenlanders tegenwoordig ook
om 8 uur binnen zijn, een gezellige boel is dat, die je weer een thuis doet
denken. Verder is er eigenlijk niets te vertellen, alles gaat zijn oude
gangetje. De nachten worden langer, we krijgen vaker alarm, het eten wordt
minder, maar alles gaat verder zonder noemenswaardige storing. Van Yvonne Koch
kreeg ik weer eens een brief, het schijnt haar wel te bevallen dat
“interessante leven”. Ze vertelt natuurlijk sterke verhalen. Nu lieverds, ik
beloof mijn leven te beteren, en weer normaal te schrijven, dat is toch maar
beter. Met kerstmis zal ik nog wel niet thuis zijn en hier zal het wel niet zo
gezellig zijn als vorig jaar.
Veel liefs
Oswald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten