Utrecht 8 Aug ‘44
Lieve Oos,
’t is al een eeuw geleden dat ik
je geschreven heb, behalve dan een kattebelletje vlak vóór of vlak ná Paps
verjaardag, dat weet ik niet precies meer. Het was raar dat de brief waarin je
vermelde dat het pak van 14 juni verbrand was zoo erg laat aankwam. Hij is wel
5 of 6 weken onderweg geweest en het volgende pak was al weg toen hij kwam. Ik
meen dat ik daar bovenop een dictaatcahier had vastgebonden, dus buiten de doos
daar ik de boel al dicht had toen je kaart kwam met het verzoek om een schrift.
Ik meende ook dat ik daarin een witte jas had gedaan, en in de zak ervan de
huissleutel in een papier met labeltje waarop Paps gezet had “sleutel”. Maar
bij ’t nakijken in mijn papiertjes zie ik wel een jas in ’t pak van 10 Mei. In
dat van 14 Juni staat alleen ’t volgende: Sanovit, koek van v. T. Fie. taptemelk.
V. T. Fie, honing, 4 repen (jammer hè) kaas en br. bonen. Ik weet niet of ik de
jas vergeten ben te noteren, of dat die inderdaad 10 Mei gegaan is. Maar ’t is
raar dat ik het nooit over de huissleutel heb gehad! In ’t pak van 25 Juli zal
een pullover en verder ongeveer het zelfde als in ‘t vorige pak. Vanmorgen je
brief 102 gekregen, van 25 Juli; dus niet zo gek oud. Ja, wij hebben ook even
gehoopt dat je gauw thuis zou zijn, maar je hebt gelijk, ’t is beter dat de
militaire handelingen afgelopen zijn als je terug komt, met je verjaardag ben
je stellig terug. Ik reken er tenminste op. Dan is Corrie, ’t dienstmeisje,
natuurlijk ook weer naar Zeeland (als haar huis tegen die tijd niet is
ingestort). Maar ik maak mij niet de minste zorg. Jij bent nu een volslagen kok
geworden, en als Lilie en ik om de beurt koken dan zal ‘t wel uit te houden
zijn! Wij hebben de laatste tijd schitterend weer! Bijna een hittegolf. Ik was
van plan geweest naar mevr. Heukels te gaan kijken, die het niet zoo best
maakt, maar ik had gisterenavond wat last van mijn spijsvertering en ik was
bang dat het te warm zou zijn! Als ik met hitte in zoo’n volle trein moet, sta
ik zoo echt naar adem te snakken tusschen al die omvangrijke ruggen. Dies heb
ik het maar weer uitgesteld. Verder hier geen nieuws.
Over Lilies examen heb ik je al
breedvoerig geschreven. Je duimelen heeft dus wel geholpen! Paps heeft met zijn
verjaardag vacantie genomen, een paar dagen. Hij is lekker gaan zwemmen. Met
Maarten en Nel (en Petertje die toekijkt). Zij wordt al zoo gezellig! Maar van
de box moet zij niets meer hebben. Zij wandelt nu liever en valt, Poem! op haar
dradrèije. Je begrijpt dat zij het op het parket niet ver brengt en al gauw Poem!
roept. ’t Is een leuke kleine puk. Je kijkt er vast van op als je haar ziet. Ik
had dit jaar geen lust in Ouderkerk te gaan zitten, met vacantie. Je moet eerst
een koffer weg sturen, waarover je in de rats zit of hij wel aan zal komen. Dan
zit je in zorg over ‘t huis met de inkwartiering, dat je achter laat. Het
genoegen leek mij niet op te zullen wegen tegen de zorg. Ad den Beste is
inderdaad een heel andere jongen dan Cor Wiegers. In Cor W. zie je beter den
dominee. Het meisje van Ad is ook geëvacueerd uit Zeeland, uit het zelfde
plaatsje waar ons dienstmeisje vandaan komt. Het boek voor de verjaardag van
Paps was al lang gearriveerd. Zou Gr.père nu nòg steeds in de Alpen zitten? Ik
vind het ook veiliger dat hij dáár zit, maar hij zal zich wel vervelen zo
langzamerhand. Maar misschien rijden er nu weer treinen en is hij weer
vertrokken! Nu lieve jongen hoewel brieven zouden wij nog moeten schrijven vóór
je weer thuis bent? Als je weer hier bent moet dat papier waarop staat
<<geen gehoor>> van je deur af hoor! Daar heb ik lang genoeg
tegenaan gekeken en ik hoop dat wij daar binnenkort wèl gehoor krijgen.
Een héél stevige pakkert van je
Moeder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten