Berlijn 30 Augusuts 1944 Vervolg Brief 114 115. Mams, we zullen de hoop Grand-père nog weer te zien niet verliezen.

30 Aug

Het doet me plezier dat jullie van het spek genoten hebben. Maar natuurlijk hebben jullie niet goed gezocht, en de photo’s van het vertrek van Cor Wiegers niet gevonden. Nogmaals wil ik jullie op het hart drukken toch vooral goed op de photo’s te passen, en ze liefst niet meer uit handen te geven. Het negatief is weg, en jullie zwijgen in alle talen, zodat ik de afdrukjes ook al zie verdwijnen, en dat zou erg jammer zijn. Wat doen jullie met alle boeken die ik stuur? Laat ze niet overal verspreid liggen, maar berg ze a.u.b. goed op in mijn kamer. Ze zijn toch in een taal geschreven die jullie niet aanstaat! De sleutel van het huis heb ik gevonden, hoor, ik loop zo naar binnen als het huis er nog staat.

115

Een dictaatcahier heb ik niet beslist meer nodig, ik heb er al iets anders op gevonden. Van Lily kreeg ik een leuke brief van 18 Aug, die nog echt in de stemming van het “geslaagd“ zijn geschreven was. Gelukkig dat je nu al een eind op weg bent voor je candidaats. Nu maar hopen dat de toestand na de oorlog zo is, dat je studeren kunt. Lees het boek “Fécondité” van Zola maar eens, dat is een goed boek voor deze tijd. Ik ben erg benieuwd naar de kiek van mijn geslaagde zus, stuur hem maar gauw op. Als het zo doorgaat, zal het verkeer met Holland binnen kort wel stop liggen, en dan zijn we afgesneden. Gelukkig heb ik mijn winterkleren hier, daar zit ik dus niet om verlegen.

Wat vervelend dat To nog zo lang moet liggen, deze keer. Ze schrijft erg trouw, en gezellige brieven, ze zal nu wel weer thuis zijn in de Maliebaan denk ik. Nu nog een kleinigheid: die 1 vóór Berlijn, is een één in een cirkeltje, en niet een of andere versiering met een niertje er in, zoals Mams er van maakt! De brieven komen natuurlijk wel terecht, maar het staat zo gek! Groetjes aan alle bekenden, ook de v.d. Heides, de Heukels, de Miliï en zo, en niet te vergeten Tante Anna die ik vaak vergeet te noemen.

Veel liefs

Oswald

Dit is de oplossing die Oos voor de dictaatcahiers gevonden heeft. Van blanco velletjes van de AEG, waarvan de kwaliteit steeds verder terug loopt, maakt hij zelf schriften om in te schrijven. Met een ijzerdraadje worden de bladen samengebonden. Het geheel wordt dan voorzien van een kaft gemaakt van de kunststof waar Oos mee bezig is.

Het ziet er na 75 jaar wonderlijk goed uit maar het materiaal is wel bros geworden.