12 juli 2019

Woensdag 12 Juli 1944 Oos : Het front dat het houden moet staat nu het zwakste. Zullen we de Russen nog in Berlijn zien?

12 Juli 1944
Rustig geslapen, geen bommen. Dat is al veel, in deze tijd. Geen bijzonder politieke gebeurtenissen, al is het dan dat de Russen onrustbarend dicht bij de Duitse grens komen. Oost Pruisen ligt een goede 100 km van het front af. Verder heeft er al twee maal in het Wehrmachtsbericht de zinsnede gestaan: “… in auch für uns verlustreiche Kämpfe”. {Ook wij hebben in die gevechten veel verlies geleden}. Is dit een voorbereiding op nog verder oprukken van de Russen? Het front dat het houden moet staat nu het zwakste. Zullen we de Russen nog in Berlijn zien? Ik hoop het niet, maar het ziet er eerlijk gezegd wel naar uit.
Jan heeft vandaag Kunststof pantoffels gemaakt, waarover het hele personeel van het Technikum zich een ongeluk heeft gelachen. Rode muiltjes zijn het geworden!
Weer gezellige avond in de barak. Tot grote schande van de Spreekrans moet de voordracht van Edzard over de AEG weer uitgesteld worden. Eerst was het motief, dat Ad, die weer uit Bautsen terug komt, er bij moest zijn, en nu heeft niemand er op gerekend. Jan de B. is erg boos, en terecht. Edzard pleegt, wat zijn eigen voordrachten betreft lijdelijk verzet.
Groenhart kwam vanavond dus weer voor niets, nu in burger. Jan heeft thee gezet, en Bob kwam later ook nog even gezellig doen. Jan leert Bob nu van een andere kant kennen. In een groter gezelschap neemt Bob altijd een boek, en dan in het uit …
Naar de Française geweest, in Hirschgarten, voor de was. Een rare vertoning is dat daar, zo’n vrouwenlager. De Tsjechische meisjes waren weer aan het zingen, draaiden elkaar krullen in het haar, en streken hun kleren op. Altijd het zelfde ijverige tafereel. En dan aan de ingang wat flirtende meisjes en jongens. En dat allemaal van die jonge meisjes, de Poolse zijn zo van 17 tot 23 jaar oud. Ik zou wel eens willen weten hoe de Hollandse meisjes dat verdragen zouden. Natuurlijk lopen hier hoeren tussendoor, en staan ze allemaal met “zaadvragende” oogjes te loeren, dat is volkomen begrijpelijk. Ze zien allemaal hun toekomst naar de bliksem gaan, omdat de mannen uitgemoord worden. Het zelfde verschijnsel als bij de Duitse vrouw; maar in erger mate.
Vannacht gedroomd dat ik een bloedbad meemaakte, op Sovjet methode zoals die in de D. kranten wordt voorgesteld. Een stel veroordeelden, op een rijtje, en aan de andere kant een stel mensen, waartoe ik zelf behoorde, met revolvers. Ieder liep zo de rij langs; en schoot de hem niet bevallende veroordeelde dood! Plotseling was er een rumoer, en er kwam een belangrijke pik aan. Hij loerde rond, de veroordeelden één voor één in de ogen ziende, zodat ze in elkaar krompen. Plotseling zie hij: ja … Eckert! En schoot onze éénarmige arbeidskameraad dood. Ik voelde veel lust de moordenaar dood te schieten, maar werd juist ontijdig wakker. Onbewust hebben zulke verhalen in de krant toch wel invloed op je. Groenhart had ook juist verhalen zitten te vertellen van de Wuhlheide, zodat ik dus in de stemming was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Toegift 1945 - 1985

Invalidenstraße anno 1945: Invalidenstraße anno 1985: Kabelwerk Oberspree anno 1985: Oh ja! ...