13 Juli 1944
Briefkaarten naar huis
geschreven. No 98 is de laatste. Al meer dan tweehonderd brieven zijn er al weg
geloof ik, in ruim een jaar naar de Maliebaan.
Kuschel heeft gisteren op haar kop
gekregen, vanwege het stoppen van kousen onder werktijd. En dan geeft ze nog
een brutaal antwoord ook! Enfin, van de verhoudingen hier snap je toch niets.
De chef is nog niet weg, of ze steken allemaal een cigaret op en doen niets
meer. Een rare troep hoor!
Heikens brengt vanmiddag afdrukjes
van een stel foto’s van het vertrek van Cor. Verdraaid leuk. Naar Jan Egberts
toe, mijn “pupil” is met zijn koffers bezig, en laat zich verontschuldigen. Het
is er weer een leuke boel, Berto van Dijk, Kees Booy en dan de bewoners van
Hertzberge vormen het gezelschap. Jan E. vertelt weer zijn beroemde succes in
de bioscoop, waar hij de mensen 4x heeft laten opstaan, en demonstreert het
effect van zoiets op het geluid in de zaal. We zijn het er over eens dat het
niet leuk wordt als de Russen hier komen, maar serieus plannen maken, daar
denken ze niet aan. Geen biertje meer gedronken bij “Peter“ maar met de 69 en
de 87 naar huis. Drie kwartier doe je er dan over.
In mijn slaap gewekt door lawaai
op de gang. Na veel gestommel wordt er aan onze deur geklopt. De deur gaat
open, het licht gaat aan (met open ramen!) en ik zie Ad in volle glorie in de
deuropening staan! Dat was een enorme verrassing, Jan sliep vast door. Ad
vertelde in het kort zijn ervaringen in Bautzen, en zijn vertrek, door het
kopen van boeken was hij natuurlijk te laat gekomen voor de trein!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten