27 Juli 1944
Vanmorgen eens uitgeslapen en toen naar de Gestapo voor mijn vergunning om privé te wonen. Verder dan bij de portier kom ik niet, deze vraagt al direct naar een verklaring, dat de fabriek er niets op tegen heeft dat ik privé woon. Dus maar weer terug naar Schütz, om daar het gewenste papiertje te vragen. Schütz wil van mij weer een schriftelijke aanvraag hebben, die ik hem dan ook verschaft heb (met hulp van Jüngling).
Wat heb ik weer om onze Karl moeten lachen. Het is me toch een rokkenjager ook hoor. Daar zit onze Chm/E snol, in nette bewoordingen Frau Kontovesky, een mop te vertellen, die bekende mop van de juffrouw die “ausgebomt” is. Ze krijgt een papiertje, waarop ze een tafellaken, een nachthemd, en een bustehouder kan krijgen. Met samenvouwen bereik je dit verrassende effect van een bustehouder. Daar had je moeten zien hoe die Jüngling reageerde; glimmende oogjes één en al sexuele opwinding, en met de punten van duim en wijsvinger moest hij even in de puntjes knijpen.
Met de twee laborantinnetjes naar Clb om daar de refractometer uit te leggen, mijn dagelijkse gang zal van nu af weer beperkt worden.
Dobbre - Ja oetra - Bàboschka
Goeden - dag - Vlinder
Dit is de conversatie met een Rissin. Platonona,
Het Russinnetje van Clb, of liever de Russin, want het is een groot stuk vlees, begon vreselijk te lachen, want ik zei eerst de b niet goed, meer p, en verder de klemtoon verkeerd.
De aanbeveling voor privé wonen, nodig voor de Gestapo. Schültz beveelt aan hem een woonvergunning te geven omdat de heer de Bruin zich door zelfstudie "beruflich fort bildet".
Het is alleen wel heel erg het handschrift van Oos.
Jan :
Donderdag 27 Juli 1944.
Vannacht eens
geen alarm. De Engelsen zien dus blijkbaar niet in, dat de enigste manier om
succes te bereiken, voortduren bombarderen is, en zonder onderbreking.
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten