Berlijn 13 Juli 1944 Kaarten 96 97 98 Binnenkort moet ik een jubileum uitgave maken. Zoiets als “het leven in Berlijn in honderd brieven”.

96

Donderdag 13 Juli 1944

Lieve P.M. en L.

Gisteren een gezellige brief van Paps ontvangen de post uit Holland komt geregeld door, maar van Grandpère heb ik al een paar weken geen bericht. Gisteren is er weer een pakje Aplona vertrokken, of het nog zal aankomen is de vraag. Het verkeer in Fr. is niet weer helemaal je dat.

Het weer is hier ook slecht, we Holland komt geregeld doo,hebben het Vrijdag, Zaterdag en Zondag bijzonder warm gehad, en ik was blij dat het weer koud werd. Ik kan er slecht tegen als het zo erg warm wordt. Je kunt je er niet tegen wapenen, zoals tegen de koude.

Eergisteren kwam Groenhart, een student die aan de andere kant van de Spree woont, weer eens “buurten”. Hij komt dan overgezwommen, en krijgt van ons warme kleren aan. Na een gezellige avond vertrekt hij weer op dezelfde manier, zwemmend over de Spree. Het is jammer dat ik het zeggen moet maar het is er wel grilliger op geworden sinds we op die andere kamer gekomen zijn, en we niet meer met zoveel man zijn. Rustiger en intiemer. Maar voor de genen die in de Invalidenstraße zitten is het geen pretje. Ze kunnen er niet goed aarden, wat heel begrijpelijk is, na een verblijf in de Lindenstraße.

97

Binnenkort zal ik een jubileum uitgave moeten maken van mijn brieven naar huis. Zoiets als “het leven in Berlijn in honderd brieven”. Het zal langzamerhand wel een indrukwekkende verzameling zijn (wat het aantal betreft!) en wat betreft de schrijffouten natuurlijk!

Overigens blijft alles hier bij het oude, grote veranderingen zullen nog moeten komen. De vervelendste tijd voor ons moet nog komen, daarvan ben ik overtuigd. Hoe we ooit weer naar huis zullen komen, daar heb ik geen idee van, over zoiets kun je alleen maar dromen, een goede voorstelling kun je je er niet van maken, en het is misschien maar goed ook. Het front in het Oosten ziet er griezelig uit. Gelukkig heb ik het nog steeds druk als een klein baasje, en dat is wel prettig. Vanavond les geven, morgen een voordracht over isolatieën, Zaterdag muziekgeschiedenis, Zaterdag een toneelvoorstelling. Jullie ontvangt misschien weer een stel foto’s, sturen jullie deze dan s.v.p. eerst naar de Bornewassers, die hebben op de eerste serie lang moeten wachten.

Vanmorgen heb ik voor het portret van Lily staan dansen onder de klanken: ”Oh, wat zijn wij heden blij, Lily is jaaarig, Lily is jaaarig enz. Jan dacht dat ik dan eindelijk toch werkelijk gek geworden was van het verblijf hier.

Ik ben blij dat het met mij bijen goed gaat, ik ben erg benieuwd of ik er later nog plezier in zal hebben. Ik ben erg blij dat mams weer goede hulp heeft, dat verdient ze echt, hoor.

98

Vader schrijft over zijn toekomstplannen. Ja, ik zal eerst moeten afstuderen, al zal het niet meevallen na zo’n lange onderbreking. De tijd hier is niet verloren, dat zeker niet. En ik heb ook heel wat geleerd over omgang met mensen, hoe je als chef niet moet zijn en zo. Dit zijn allemaal dingen die ten slotte nog wel eens te pas komen. In welke richting ik dan verder zal gaan, na mijn studie, dat weet ik nog niet, maar dat ik in een fabriek terecht zal komen is wel erg waarschijnlijk.

Van mams heb ik maandag weer eens een kaart gekregen voor Grandpère, die ik meteen doorgestuurd heb. Ik weet nog steeds niet of hij in de bergen zit, of dat hij ondanks de invasie naar Montpellier is gegaan. De brieven stuur ik om de beurt naar beide adressen.

Hoe is het met het “mondeling” van Lily? Ik hoorde van Klaas dat het niet makkelijk was, het examen van dit jaar. Ik verwacht iedere dag bericht van een gelukkige, geslaagde zus. Jammer voor haar dat Grietje Brink weg is, ze had er geloof ik veel gezelligheid aan, is het niet? Mijn derde briefkaart is al weer vol, gegroet, gij hoofden van de Maliebaan 127, laten we hopen dat ik niet nòg honderd brieven behoef te schrijven vóór ik weer naar huis mag.

Veel liefs

Oswald.