26 Juni 1944
Maandag
Een sensationeel begin en een plechtig
slot had deze dag! De sensatie begon, toen we om twaalf uur hoorden, dat Paans
bij Hütten geweest was, en dat deze gezegd had dat het waanzin was dat er
verhuisd moest worden. Beter was het de studenten in de Invalidestrasse onder te
brengen. Verder was een sensatie, die eigenlijk gisteren al vermeld had moeten
worden, dat Paans en dus ook Heikens, naar de Invalidenstrasse gaan, Paans wil
daar de taak van Lagerführer zien te krijgen. De sensatie, het bericht dat
allen mochten blijven, bereikte ons in de cantine, tijdens het eten van rijst
met boerenkool. Dat is weer eens iets anders dan altijd die “Nudeln” op
Maandag.
Op de ruïne, d.w.z het gat dat in
het huizenblok tegenover de Fabriek, aan de overkant v.d.Spree, is vandaag een
grote vlag gezet. Het commentaar is aardig als studieobject.
Bij thuiskomst komt er weer een
tegengerucht, dat de verhuizing wèl door gaat. Edzard en Thijs zijn vandaag al
verhuisd. Woensdag wordt er ontluisd, alle etenswaren moeten dus weg. Hans, Jan
de B. en ik gaan naar Fr Rose om daar onze etenswaren die niet meer in de
koffers konden op te bergen. Drie dagen gaat het grapje duren.
Fr Rose was echt verheugd ons te
zien. We hadden niets afgesproken, omdat ze met verlof zou gaan. Door een
ziektegeval kon ze niet gaan, en zat er nu over in dat we niet wisten dat we
komen konden. Het doet je echt goed weer eens iemand te zien die verheugd is
als je komt. Die hartelijkheid mis je zo erg hier.
We hebben heerlijk aardbeien geplukt en
gegeten, het eerste fruit dat we zien dit jaar. Daarna werd er echt ouderwets
ge-thee-d. Alleen het gezicht van een tafel met theepot, kopjes, koekjes en
suiker, maakte dat Jan helemaal in de wolken was. Hij begon direct te schenken
en druk te doen.
Als slot nog een bordje aardbeien
met suiker, en deze heerlijke avond vol buitenlucht en bloemengeur was weer
voorbij.
Vooral de kleine bosaardbeien, die
vlak tegen het huis aan staan, doen me erg denken aan vacanties in Zuid
Frankrijk. Aardappels op het vuur laten staan tijdens bezoek Fr Rose?
Laat in bed, Luftwarnung haalt ons
er uit.
Jan:
Maandag 26 Juni 1944
Eindelijk weer
eens post van huis ontvangen.
Daar er nu Duitsers
in onze barak komen, is het ineens noodzakelijk, dat deze gegast wordt tegen
het ongedierte. In al de tijd dat er buitenlanders in zitten (bijna 2½ jaar)
was dat niet nodig geweest. Maar nu moet het ineens. Enfin, de barak wordt drie
dagen afgesloten en wij moeten die tijd in de ontluizingslokalen slapen. Het zal
mij benieuwen wat dat wordt. Eetwaren en zoo moeten uit de gaszone gebracht
worden.
Wij hebben dus een
groot deel van onze etenswaren naar Frl Rose gebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten