Maandag 24 April 1944
Gewekt door kwebbelende Russinnen,
die ontluisd moeten worden. Later beginnen ze te zingen, hetgeen een beter
effect sorteert. Ze zijn erg kuis, en kijken niet naar de naakte mannen. Jammer
dat ik ze niet kom fotograferen, zo op de grond met hun hoofddoeken, een
typisch gezicht.
Geen tijd gehad een brief naar
huis te schrijven, voorzittershamer van kunststof gemaakt.
In de kantine ruzie gemaakt met
een van de Amsterdammers die een dienblad expres om gooit, en laat liggen. Een
lullige houding en als bewijs dat ik het er niet mee eens ben heb ik het
opgeraapt. Snappen doen ze er niets van.
’s Avonds eerst foto’s uitgezocht,
en bestellingen genoteerd. Daarna met Edzard een eindje gewandeld naar
Hirschgarten om de was af te halen bij de Française. Daarna langs de Spree
gelopen, kano gehuurd en een half uurtje gepaddeld. Heerlijk weer was het. Het
is op het ogenblik precies de tijd waarin we gekomen zijn. Sommige geurtjes
maken dat je plotseling weer aan die eerste Mei-dagen denkt, en dan wil je naar
huis, eindelijk. Als ik toen geweten had dat het een jaar (en meer) zou duren,
dan had ik het somber ingezien, en alles is toch goed afgelopen tot nu toe.
Maar wat staat ons nog te wachten?
Voorzittershamer voor de Spreekrans
Hoe de voorzittershamer er inwendig uit ziet is niet onderzocht. Ze is bekleed met kunststof vellen die na 75 jaar wat beginnen te verouderen, en een buitenbekleding van aluminium draad, geïsoleerd met met een kunststof, bedoeld voor elektrische installaties. Deze laatste kunststof vertoont nog geen enkel teken van veroudering. De samenstelling van de verschillende kunststoffen is niet bekend.
Jan in zijn dagboek:
Eindelijk zal ik
nu maar eens mijn winterkleren naar huis zenden. Ik hoop in godsnaam maar dat niet
de helft er uit gestolen wordt. Maar ik vind het tenslotte ook niet verantwoord
de zaak hier te houden, tenslotte kan het iedere nacht afbranden. Enfin ik zal
(zooals trouwens met ieder pakketje het geval is) blij zijn als het goed
aangekomen is.
Er is vandaag wel alarm maar niemand vermeldt wanneer
De volgende dag:
… mijn koffer
weggebracht met de winterkleren. Het was misschien verstandiger geweest, het
niet te doen, want enkele punten wijzen er op, dat we onze lang verwachte en
toch ook weer niet verwachte invasie misschien zeer binnenkort krijgen, zooals
het doorlopend bombarderen van practisch alle verkeersknooppunten en W
Duitsland enz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten