27 April 1944
Van 5 tot 7 gehold voor inkopen
en nog eens inkopen. De bonnen verlopen Zaterdag, het is dus de hoogste tijd
vooral omdat er veel dingen niet makkelijk meer te krijgen zijn, je moet er
achteraan holen. Een distributie systeem loopt direct in de war als en
schaarste is, omdat dan de vaste klanten bevoordeeld worden.
Menu: verse kropsla – gebakken
bloedworst – gebakken aardappeltjes. Veel werk, maar het was dan ook heerlijk.
Om acht uur naar Frl. Rose, het
werkwoord “Reseleren” heb ik voorgesteld, en het zal nu algemeen gebruikt
worden. De uitdrukking “Kamerhoer” zal in het vervolg niet meer gebruikt
worden, dat is te cru als je iemand kent.
Aangezien de tram er aan kwam
staken we op echt Hollandse wijze over, d.w.z. de kortste weg nemend, en zonder
te letten op de agent, overigens het enige levende wezen dat er in de buurt
was. De agent riep ons en vroeg mij hoe lang ik al in Du. was. “Pahr Monaten”
zeg ik met Berlijns accent zonder er op te letten dat ik mezelf hiermede
verried! Gelukkig merkte de agent niet hoe belachelijk het was, en liet ons
gaan. Maar de tram was weg, en we moesten lopen omdat er een halfuur dienst is.
Fäulein Rose had de treurige
(verheugende?) mededeling dat het vandaag niet door kon gaan, maar Vrijdag,
omdat Dorientje, die er erg op gesteld is “Brandwache” had. Morgen dus weer er
heen. Nog even blijven zitten, wat “salat” gegeten en zoals altijd gekheid
gemaakt, en daarna naar huis gegaan. Ad wilde met de tram, Jan en ik gingen
lopen, en we waren gelijk thuis.
Op de fabriek niet veel gedaan.
“Dreck gespritzt” zoals Fr. Rose het noemt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten