26 April
Gisteren avond heeft Ad den
Besten, (die helemaal gezond is gelukkig) een lezing gehouden over de
dichtkunst, het was werkelijk goed, de beste lezing die we tot nu toe gehoord
hebben. Die dichters leven toch maar in een heel andere wereld dan wij, en het
moet heerlijk zijn om zoveel idealisme te hebben dat het de akelige dingen die
zich opdringen, overstemt. Dit is bij Ad zeker het geval. Hij kan in een
cantine met buitenlandse, (soms een verzameling van menselijke ellende en
armoede) met een boekje gedichten volkomen tevreden zijn. Hij ziet niets van
wat er om hem heen gebeurt en geniet.
Zondag heeft Jan de Boer van Jan vd Braak een “dodenmasker
gemaakt. Een laag gips over het gezicht heen, hard laten worden en dan later
van dit negatief een positief maken. Het effect is verrassend, je krijgt een
schitterende kop. Met een pet er boven is het net echt. Ik ben als volgende aan
de beurt, wees dus niet verbaasd als jullie op een goede dag in een paket mijn
hoofd tegen komt! Het betekent niet dat ik dood ben! Een erg leuke liefhebberij
is dit. We hebben alleen geen goede gips, het duurt wel een uur voor alles hard
is, en je mag niet slikken want dan gaat de kin kapot!
En dan heb ik nog een verzoek. De
photo’s van de barak en zijn bewoners vinden jullie natuurlijk erg leuk, maar
de anderen willen ze ook zien. Willen jullie die photo’s in een album plakken,
met de namen er onder, en dan aan de andere ouders sturen? Natuurlijk alleen
aan degenen die er op staan, de anderen hebben er niet direct belang bij.
Toevallig staat Jan de Boer er niet op, en Ad den Besten ook niet, die waren
die morgen naar de opera. Zelf sta ik er in mijn beste pak op, ik was van plan
naar Jan Egberts te gaan. De photo’s zijn genomen op Zondag 27 Februari 1944. Stuur
ze liefst eerst naar Groningen, naar Bob, met het verzoek ze aan mevr.
Engelkens te laten zien, en door te sturen naar Vinks of vd Berg in Tilburg.
Daarna kan je ze ook aan de Fam. de Boer en den Besten doorgeven. De photo’s
zijn van ons, de anderen krijgen ook afdrukken, maar dat gaat niet zo
eenvoudig. Ik maak nog meer photo’s, die zien jullie over een paar maanden dan
wel. De binnenhuis photo’s zijn mislukt, te weinig licht.
De briefkaart van mams van
20-IV-44 voor Grandpère ontvangen en meteen doorgestuurd. Wil mams nog wat zakdoeken
sturen? Ze slijten hier erg en ik ben er bijna door. De wollen sokken zal ik
naar huis sturen, als het kan zou ik graag een of twee paar katoenen hier
willen hebben in ruil. Langzamerhand merk ik aan mijn kleren wel dat ik hier
een jaar zit! Alles gaat kapot. De twee witte jassen die ik hier heb zijn beide
aardig kapot. Het wordt hoog tijd voor verlof. Sturen jullie de witte jas die
thuis is hierheen, dan stuur ik deze twee naar huis.
Nu lieverds, dit is zo ongeveer
alles wat ik te vertellen heb. Denken jullie niet dat jullie niet meer hoeft te
schrijven omdat ik toch wel gauw met verlof kom, want dan kon ik wel eens lang
zonder post zitten! Ik laat wat ruimte voor een P.S. als me nog iets te binnen
schiet.
Veel liefs
Oswald
P.S. Cor
Wiegers moet natuurlijk de photo’s ook zien, hij staat er op als een “oude
Jood” met zijn mutsje op!
P.P.S. Stuur in het volgende paketje mijn huissleutel
op, ik wil er in kunnen als ik met verlof thuis kom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten