10 Maart
Gisterenavond twee brieven
ontvangen, een van mams, en een van paps (van resp. 29 Feb en 1 Maart). Beide
brieven zijn niet vrolijk. Ik heb hier een bewijs van de arts van Gr.père dat
hij in behandeling is, zal ik dit sturen? Maar dan is het ook met mijn pogingen
afgelopen, dan heb ik geen bewijs meer. Verder zijn er geen Duitse autoriteiten
in het bezette gebied, dat is een merkwaardige toestand. Ik heb er lang over
nagedacht wat er gebeuren moet, maar de enige kans op … ligt hierin, dat ik
mijn verlof naar Frankrijk neem, en zelfs dit is dubieus. Bij mij zit er n.l.
nog de moeilijkheid bij, dat de fabriek me verlof moet geven, en dat gaat niet
zo gauw. Op het ogenblik is overigens de toestand weer vervelender, er zijn
geen verloven meer tot half Mei. Voor de verloven naar Frankrijk was het al zo,
dat er twee maanden gewacht moest worden op een trein. Het vervoer van Gr.père
naar Holland lijkt me niet mogelijk, bovendien moet er dan weer een vergunning
komen voor verblijf van Gr.père, als Fransman, in Holland, en die krijg je
zeker niet in Fr. Probeer dus voor alle zekerheid eerst die vergunning te
krijgen. Verlof voor het aannemen zal ik niet krijgen, het is geen reden voor
bijzonder verlof. Le Cornu zal me dan toch het genoegen moeten doen me apart
aan te nemen, al heeft hij daar weinig zin in.
Ik heb nog steeds geen nieuw adres
van Gr.père en schrijf nog naar het oude. Mams, schrijf je brieven aan Gr.père
liever op briefkaarten die je in een enveloppe als brief verstuurt. Ik
zal er wel het adres op zetten en dan kunnen ze naar Gr.père door gestuurd
worden. Het is toch voor hem wel beter als hij direct brieven van zijn dochter
krijgt.
Nu nog over antwoord aan paps. Gelukkig
dat je de zaak niet zo somber ziet wat betreft de inundatie. Maar denk toch
vooral niet te licht over de luchtafweermaatregelen. Ik kan me zo voorstellen
dat niemand naar zulke raadgevingen luistert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten