Berlijn 25 Maart 1944 Brief 60 Denken jullie er aan dat je mijn brieven bewaart, dan heb ik later, (als de boel niet afbrandt) een overzicht.

Berlijn 25 Maart 1944

60

Lieve Paps, Mams en Lily

De zon straalt weer vrolijk aan de hemel, en het land is nog bedekt met een laagje sneeuw, zodat het er sprookjesachtig uit ziet, vanuit mij hoge post. Wat een tegenstelling met gisterenavond, een van de wonden van de grote vernietiging. Stelselmatig wordt alles kapot gemaakt, er zal pas rust komen als we er niet meer zijn. Gelukkig dat een mens alles zo snel weer vergeet, als hij er goed van af gekomen is, zoals vannacht.

Tegenwoordig weten we een beetje wat er gaande is, over de telefoon wordt tegenwoordig bekend gemaakt of een grote aanval te verwachten is of niet. Men sluit zijn radiotoestel op de telefoon aan, en hoort dan hoeveel vliegtuigen er in aantocht zijn, en waar ze zijn. Wanneer echter het bericht “Große Verbände“ doorkomt, klinkt het erg onaardig. Toch is het beter als je weet waar je aan toe bent.

Verder geen nieuws. Jullie weet waarschijnlijk al dat Cor Wiegers naar Holland vertrekt, voor goed, hij heeft een baantje als hulpprediker gekregen. Morgen gaan we hem naar de trein brengen. We zullen hem eerst nog fotograferen met zijn koffers en al.

Zaterdagmiddag.

Ziezo, eerst maar eens mij brief afmaken. Ik zit er erg ongelukkig bij, de tafel is al in beslag genomen door twee andere briefschrijvers. Vanmiddag heb ik met Jan de Boer door de stad gehold, we hebben taartjes gekocht, en verder films, magnesiumlicht en boeken. We bieden Cor Wiegers bij zijn afscheid een boek aan als herinnering, met onze handtekeningen er in. De groep “Lindenstraße” is al een gesloten groep geworden in deze maanden, we vinden het vooral jammer dat Cor weggaat omdat hij één van de ouderen was die meer de verbinding vormde tussen de heterogene elementen uit onze groep. We wilden hem morgen een eindje wegbrengen, tot buiten de stad, maar dat gaat niet, we krijgen geen kaartjes voor dit kleine stukje.

Gisteren op de tram, was er weer zo iets geks, dat echt de moeite waard is om te schrijven. We stonden er met vier man, en een meisje. N.l. twee studenten, een uitgeweken Rus een Belg en een Russisch meisje. Met de student sprak ik natuurlijk Hollands, met de Rus die in België uitgeweken was Frans, met de Russin Duits. De andere student sprak weer Duits met de Rus, en verder spraken de Belg en de Rus Vlaams, wat voor ons bijna niet te verstaan is, en de Rus met de Russin Russisch. Als dat nu geen spraakverwarring is, dan weet ik het niet! En het gekke is, dat je het eigenlijk helemaal niet merkt, als je er niet speciaal op let.

Donderdag ben ik met Jan de Boer naar een toneelvoorstelling geweest, we hebben de “Urfaust” (de eerste tekst van de Faust, zoals Goethe die in zijn jeugdjaren schreef) gezien, in het Schillertheater. Het theater is uitgebrand maar in de koffiekamer is in het klein een toneelzaal gemaakt die echt gezellig is. Je hebt meer het idee dat het een voorstelling is: onder ons”. De spelers waren uitstekend, en zoals jullie wel weten is het stuk prachtig. Ik had het al gelezen, maar op het toneel is het veel duidelijker, begrijpelijker. Jullie zullen wel vinden dat ik vervelend wordt met mijn verhalen over alle prachtige uitvoeringen die ik hier zie, jullie zelf zitten wat dat betreft op een droogje. Dit geldt vooral voor mensen als Barend en zo, ik kan me voorstellen dat ze jaloers zijn. Maar ja, zij hebben weer dingen die wij niet hebben.

Dit is de tweede brief deze week, ik verwen jullie veel te veel, merk ik. Denken jullie er aan dat je mijn brieven bewaart, dan heb ik later, (als de boel niet afbrandt) een overzicht van het belangrijkste dat hier zo gebeurt is. Zo ik neem nu weer eens afscheid, ik hoop dat jullie van Jan de Muinck-Keizer het een en ander gehoord hebt, vooral paps zal het wel leuk vinden het één en ander te horen. Doe de groeten aan de overkant, namens mij, met de opdracht beter te zijn als ik met verlof kom. Verder, groeten aan de medebewoners, Tante Anna en Grietje Brink, en veel liefs maar weer. Ad den Beste begint net een debat over determinatie!

Tot ziens

Oswald


Wel een uur alarm vandaag maar bronnen vermelden niet hoe laat.