Utrecht 13 Nov. ‘43 van Mams Er komt maar steeds niets van Gr.père. Ik weet ook niet of mijn brieven hèm bereiken.

Zaterdag morgen 13 Nov. ‘43

Lieve Oosje, Je brief 11 alweer netjes ontvangen. Er schijnen er geen zoek te raken; alleen bonbons schijnen niet zo goed over te komen. Wat nu te doen, zij zijn er nog steeds niet! Heb jij een bewijs van verzending? Ik denk dat je zelf moet klagen. Het spijt ons erg dat jij ze niet opgegeten hebt en dat wij ze nu ook niet hebben. Wij schieten al weer op in den winter. Ik ben al aan ’t neuzen geweest in de stad voor S^t Nic. Maar ach arm! niets en nog eens niets, of lorren die schatten kosten. Het wordt dus een zielepieterige Sinterklaas. Trouwens, nu jij er niet bent wordt het tòch niet je dàt. Maar ik zal toch proberen het een en ander te maken voor de huisgenoten en er een schijn van gezelligheid aan geven. Je bent een schat dat je voor Gr.Père zorgt ik hoop dat je de pakjes weggekregen hebt. De koffie was al weg. Maar het was maar en klein beetje hoor. Als je ’t niet plaatsen kunt, kun je er wellicht het een en ander voor gedaan krijgen, want volgens berichten hìer geven ze daar bij jul. fantastische prijzen voor die waar. Meer dan honderd gulden voor een pond. Honderd veertig of zoo iets, zeggen ze. Misschien zijn het weer praatjes, maar ze schijnen er wel heel gek op te zijn. Dus wie weet heb je er plezier van als je ’t niet weg kunt sturen. Het belangrijkste vind ik dat je de blikjes melk kunt sturen, want hij schijnt helemaal geen melk te krijgen en dat vind ik voor zo’n oude man toch heel erg zielig.

Dus je zit weer in een lager! Lilie dacht dat je nu niet meer zelf hoefde te koken. Ik weet niet hoe zij er aan komt; maar ik hoop voor je dat je dat nog wel doen moet, want over het algemeen lijkt mij dat prettiger. Dan kun je tenminste eten zooals je ‘t graag doet. Wat zal jij een polyglot worden. Je schudt zeker al de talen die je om je heen hoort zomaar uit je mouw! Verleden week zat ik te rillen toen ik je schreef. Vandaag niet. Het is ±60 graden {F} in de kamer. Maar de Pegus staat ook wijd open en de meter zal wel hollen. Ik zal hem maar eens gouw gaan knijpen. Dan steek ik het kacheltje maar weer aan. Paps zit maar steeds stijf op die meter te turen en is doodsbang dat volgend jaar April of zoo ons rantsoen op is en de boel stuk vriest. Dat vriezen is een lastige hobby van hem. Ik vergeet nog het elastiek te vermelden uit het pak dat je stuurde. Lilie is er erg blij mee, want, zegt ze, al haar broeken zakken af. Ook met de bonnetjes zijn we blij; ze worden binnenkort ingetrokken, dus ’t was net op tijd om ze te sturen. Ik zal ze ruilen of opmaken. Nieuws heb ik eigenlijk niet. Ik zal volgende week mijn best doen een pakje voor je te vervaardigen dat voor je Sinterklaas moet dienen. Veel zaaks zal ’t niet zijn maar ik zal mijn best doen. Het overhemd en de wollen broek zal ik er ook in doen. En de schoenen. Onze schoenmaker is er uit gescheden. Gelukkig is Buiner zoo handig. Wij kopen nu op de markt gummie zolen en die plakt hij er netjes onder. Echt lekker, en goed waterdicht en warm. Als het bovenleer zo lief is het uit te houden zijn wij klaar.

Wat ga jij toch veel uit. Steeds maar concerten en schouwburg. Nu, wij gaan helemaal niet meer. De abonnementsconcerten zijn afgeschaft. Het is nu samen met de volksconcerten. Wij zijn er één keer heen geweest. Het was tjokvol en helemaal niet leuk, vond ik. Wij zaten ook slecht. Helemaal achteraan onder de galerij. Ik geloof dat het daar niet erg mooi klinkt; het programma was wel mooi, maar de muziek leek ons dof. Waarschijnlijk ligt dat aan de plaats waar we zaten. De recensie was ten minste goed, zooals ik gehoopt had! Zou je met kerst en Nieuwjaar niet de meeste kans hebben op verlof om naar Gr.père te gaan? Dan staan de fabrieken toch immers enige dagen stil. Het is dan wel een strop dat wij je niet zouden zien; maar ik heb het over voor dien armen Gr.père. De stakker heeft zoo echt helemaal niets. Heb jij Yvonne gewaarschuwd dat zij niet meer brieven moet doorsturen? Ik vestig mijn hoop op ’t bureau, maar er komt maar steeds niets van Gr.père. ik weet ook niet of mijn brieven hèm bereiken. Ik heb er al een stuk of 5, 6 geschreven. Ellie is even een boodschap gaan doen, en daar gaat de sirene. Nu kan zij wel drie kwartier of een uur wegblijven. Ik zal dus maar gauw naar de keuken gaan anders komt het eten in de war.

Dag lieve jongen. Een heel stevige zoen van je

Moeder