Berlijn 3 Dec. ‘43 Brief 23 Morgen en Zondag is er in heel Berlijn maar één concert, omdat er geen zalen meer zijn.

23

Vrijdag 3 Dec. ‘43

Lieve Paps, Mams en Lily.

Pfff… wat heb ik weer veel gegeten. Nee hoor,Lily, niet van een of andere lager-prak, maar van mijn eigen prakkie, bestaand uit: hoofdschotel: gebraden bloedworst mat aardappels en een paar boontjes, koud, van gisteren, en wat vermicelli met kaas en melk. Heerlijk heeft het gesmaakt. Fruit toe natuurlijk, want ik heb mijn St. Nicolaas pakje al ontvangen. Dat was raak hoor! Koek en borstplaat, kandij en sigaren of het niets is! Ik stond verbaasd dat er zó veel lekkers en nuttigs in één pakket kon zitten! Pantoffels, een braadpannetje, alles komt precies op tijd om er nog plezier van te hebben. Ik zal de gevers afzonderlijk bedanken, zodra ik tijd kan vinden om brieven te schrijven. Hoc… Ik zit nog te hekken van het vele eten. Mijn St. Nicolaas is al weer goed hoor, met dit pak.

Ik ben al bezig geweest een pakje samen te stellen voor jullie, maar dat valt niet mee hoor. Voor Lily heb ik al wat, en voor paps ook wel, als hij niette kieskeurig is. Maar dan houdt het op. In de winkels is niets te krijgen, de meeste winkels in de binnenstad zijn trouwens gesloten door schade. Verder neemt de post geen pakjes meer aan voorlopig. Maar er gaat een Hollandse vrouw van het lab met verlof, en die wilde wel wat voor me meenemen.

Met de concerten is het nu uit, morgen en Zondag is er in heel Berlijn maar één concert, omdat er geen zalen meer zijn. Over een paar weken is dit wel weer beter dank ik maar dan zullen de kaarten wel heel slecht te krijgen zijn.

Vanavond brief van Grandpère ontvangen. Ik merk dat ik vergeten heb Appenßeller een brief te schrijven, dit zal ik morgen doen. Een briefkaart liever gezegd, want ik heb geen enveloppen meer! Ik zal weer moeten vragen aan Jan, die heeft nog wel wat. Het opschrijfboekje heb ik gevonden.

Sinds de bombardementen hebben we weer heel wat extra levensmiddelen gekregen, we eten dus voorlopig weer wat beter. Maar nu eten we minder buitenshuis, zodat we het nodig hebben ook.

Over het verlof naar Grandpère nog dit; op de fabriek bereik ik niets, dat heb ik al lang gemerkt, dus ik moet het daarbuiten zoeken. Nu is de instantie waar ik heen moet, het arbeitsfront, waarschijnlijk beschadigd. Ik moet in ieder geval weer even wachten tot de rust teruggekeerd is, want de deur wordt daar natuurlijk plat gelopen door mensen die met verlof willen omdat ze alles verloren hebben. Geduld dus maar weer! Mams, schrijf mij toch voor Grandpère, de man hoort maar niets van je, en ik geloof niet dat er bezwaren zijn die brieven door te sturen, dat is heel wat anders dan dat ze over Zwitserland gaan.

P.S. de brief voor Paps No 22 had 3 Dec, gedateerd moeten zijn!

Deze brief blijft drie dagen liggen voor hij af geschreven wordt en verstuurd.