Berlijn 23 November
1943
17
Lieve Paps, Mams en
Lily
Na mijn haastige briefkaart van
vanmorgen (ongenummerd, bedoeld als No 16) {deze kaart is verloren gegaan} probeer ik vanmiddag nog een brief
aangetekend weg te krijgen, in de hoop dat jullie niet te lang in ongerustheid
zit. Jullie zult je nog wel ongeruster maken, dan alle andere keren samen. Ik
heb heel rustig in de “Splittergraben” gezeten, daar merk je niets van wat er
gebeurt.
Nogmaals mijn excuses voor de
brief die ik door Bob heb laten posten, ik had op de fabriek een kaart gekregen
voor een voordracht van prof. Justi, over strategische berekeningen van
calorische waarden, een lezing uit een reeks, waarvan ik er al een gehoord had.
Ik had mijn brief in de pauze geschreven, en ik wilde hem vanwege de onrustige
nacht die we gehad hadden dezelfde dag nog gepost hebben. Ik had jullie
overigens al gewaarschuwd, maar ik kan me voorstellen dat jullie het niet leuk
vinden mijn eigen pootje te missen. Wat heb ik Zondag genoten van de Mattheus
Passion. De uitvoering was onovertrefbaar, op één ding na, n.l. de piano
die men gebruikte in plaats een clavecimbel. Dat was beslist jammer vooral die
gesproken stukken verloren daardoor veel van hun attractie. De koren prachtig
waarschijnlijk is dit wel de laatste uitvoering die ik daar hoor, het gebouw
schijnt beschadigd te zijn.
Eigenlijk vergeet ik te vertellen
hoe de voordracht was in de Technische Hogeschool. De voordracht zelf was erg
interessant, maar daar hebben jullie niets aan, als ik daarover vertel. Wel dat
de collegezaal zo groot is, dat die van Kögl er minstens 2 x in gaat, het is
gewoon geweldig zo veel mensen als daar kunnen zitten.
Nu eerst eens antwoord op jullie
brieven. Willen jullie precies schrijven welke boeken overgekomen
zijn, de mankerende wil ik weer kopen en nogmaals sturen. Yvonne moet ik nog
schrijven. De appels zijn heerlijk, een welkome afwisseling. Wat gek hè, jullie
zitten te rillen en ik puf van de warmte, dit was de brief van 6 November van
Mams.
Nu de brief van Paps van 28 Oct. Dank
je voor je raadgevingen paps, zoals steeds voel ik veel voor je argumenten,
maar ook jij zit nog te veel vast aan de principes, die er van uit gaan dat we
niets gedaan hebben en dat men dus niets van ons verlangen kan. Naar mijn smaak
tenminste. Misschien zou je er anders over denken als je ook mee maakte hoe
hier in het algemeen over deze dingen gedacht wordt. Overigens zie ik de
toekomst in het algemeen niet zo rooskleurig in, dat merken jullie misschien
wel uit mijn brieven. Ik verwacht nog een “Umwertung aller Werten” die we ons
niet voor kunnen stellen. De meest bestiale neigingen van den mens zijn
zorgvuldig opgekweekt, en dat zal zich wreken.
Maar genoeg daarover. Ik hoop dat
er geen pakjes op me liggen te wachten, want dan konden ze wel eens verbrand
zijn. Ik hoop dat jullie niet zó optimistisch zijn dat jullie mijn verjaardag
thuis nog hopen te vieren, ikzelf verwacht meer dat ik plezier heb met een
pakketje in Köpenick.
Lieverds, ik ga deze brief maar
weer eens posten, dan hebben jullie vlug bericht. De groep “Kabelwerk” van de
studenten, waar jullie dus de lijst van hebben, is present, alleen Thijs Vinks
heeft nog niets van zich laten horen, hij woont in een getroffen buurt.
Veel liefs
Oswald
P.S. Ingesloten de brief van Grandpère.
P.P.S. Hebben
jullie al eens gezocht naar het gedicht honestum petimus usque? Ik zou het zo
graag hier hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten