Misschien is het goed nog even
terug te blikken op het eerste jaar van de oorlog, en het moeilijke parket waarin Paps zich met de fabriek bevond.
Paps aan het woord in zijn
memoires:
… Intussen zaten we wel in een
moeilijk parket, want kort daarna {mei 1940} kregen we een bestelling van de Artillerie
Inrichtingen voor de levering van een flinke partij kruit, natuurlijk bestemd
voor de bezetter; zodoende werden we plotseling voor de beslissing gesteld:
werken voor de vijand of niet! Gelukkig kreeg ik deze bestelling in handen vóór
de brief als ingekomen was geboekt. Ik stak hem in mijn zak en ging er mee naar
de directeur de A.I., ir. de Hollander, om nadere inlichtingen te vragen. Toen
deze mij vertelde, dat het een opdracht betrof voor de levering van munitie
voor buitgemaakt Nederlands geschut, heb ik hem gezegd, dat ik er niet over
dacht daarvoor te gaan werken en dat ik zijn opdracht als niet ontvangen
beschouwde. Ik haalde deze toen uit mijn zak en verscheurde hem. De heer de
Hollander raakte daardoor lelijk in de war, maar ik stelde hem toen wat gerust
en gaf hem de raad de bestelling bij een duitse fabriek te plaatsen, zo nodig
onder voorwendsel dat hij de fabriek te Muiden te kwetsbaar vond voor
luchtaanvallen en daardoor geen voldoende zekerheid gaf voor tijdige levering.
Hij vond dit een prachtig argument, zijn gezicht klaarde op en daarmede was de
zaak afgelopen. Ik heb er nooit meer iets over gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten