Woensdag 28 Februari 1945. Oos : De spoorrails steken meters in de lucht, en er staat practisch geen huis meer.

Alarm nr. 218 van 02:30 tot 03:20.

Alarm nr. 219, bombardement nr. 48 van 20:05 tot 21:00.

Woensdag 28 Februari 1945

Weer op gewone tijd naar de fabriek. Het is er nog steeds een lege boel. Riess moet nog steeds lopend uit Rahnsdorf komen, dat is geen kleinigheid. Het Russinnetje is er niet, het pakket van Arnberg bevatte ook voor haar iets, en enkele dingen die ik ze moet geven.

Frau Lisureck begint vanavond over het pakket van Arnberg een pijnlijke geschiedenis. Het is best te begrijpen dat de Denen het uithouden hier, in hun maandelijkse pakket zit meer aan vlees en vet en kaas, dan het totaal van de bonnen over een maand.

Om vier uur sluit het lab, na een opwindend tafereel met een blindganger. Werkschütz en een K.Z. gevangene die de bom moet demonteren. De kop wordt er afgedraaid en tot explosie gebracht. Het fabrieksterrein is voor onze deur afgezet, maar wij moeten in het lab. blijven.

Frl. Mahre, (de Belgische van Clb, Maantje of Godeliefje) zat gisterenavond in de bunker, toen haar huis in puin gelegd werd. Haar kamer zweefde gedeeltelijk, en haar kleren heeft ze gered. De kelder van de buren is ingestort, de mensen liggen nog onder het puin. Voornamelijk buitenlanders.

Om vier uur mogen we weg, ik maak van de gelegenheid gebruik naar Herzberge te gaan. Van Trepton naar Ostkreuz gelopen, het centrum van de bommenkleedjes ligt wel in dit gebied. De spoorrails steken meters in de lucht, en er staat practisch geen huis meer. De reis naar Herzberge is werkelijk verschrikkelijk. Bij Fr.allee is alles kapot.

Om half zeven kom ik in Herzberge aan. Bij de ingang is een huis volkomen plat, bom er bovenop. Maar er staat daar ook geen steen meer overeind. Jan en Hans zijn geen van beiden aanwezig. Na lang zoeken vind ik Witkop, die vertelt hoe het er in Lichtenberg uitziet. Verder een verhaal over een kelder in het Sanitätspark vlak bij het ziekenhuis, waar 25 man dood zijn door gassen van chemicaliën. De Luftschutz wilde ze er niet uit laten! Uit de puinhopen van zijn lab haalde Witkop twee levende konijnen! Er vallen anders wel veel doden bij deze bombardementen.

Als een haas ga ik weer naar huis, om vóór alarm weer thuis te zijn. Jan heeft mijn aardappeltjes gekookt en ik hoop dus nog te kunnen eten ook. Jan Egberts heeft natuurlijk in de Invalidenstrasse op me zitten wachten.

Veel gegeten, een half rantsoen aardappels en wat bonen met een flink stuk boter.

Jan : 

Woensdag 28 Februari 1945.

Vanochtend vroeg alarm van 2.30 – 3.20. Niets gebeurd. …

Zo’n alarm waarbij je niets hoort, gaat toch wel heel wat meer aan je voorbij dan een waarbij je alles hoort. Bij de aanval van 3 Februari hoorde ik alle bommen fluiten, en hoewel toen ongeveer 15 m buiten het bommentapijtje zaten was ik heel wat meer knock out dan Maandag, waarbij we er midden in zaten en we niets konden horen.

Dat die Denen het hier kunnen uithouden wil ik graag gelooven. Ze krijgen namelijk vanwege de Deensche regering maandelijksch pakketten. Voor Arnberg kwam er nog een na, wat hij aan ons vermaakt heeft. Het bevatte:

-         1 groot conservenblik met varkensvleesch in vet.

-         1 klein conservenblik met varkensvleesch in vet.

-         1 kleain blik leverpastei

-         1 pond boter

-         500 gram gerookte wordt

-         1 pond kaas (30+)

-         12 bouillonblokjes

-         1 stuk geparfumeerde eenheidszeep.

Wat een wonder dat ze het heelemaal niet erg vinden, hier te moeten zitten!

…

Het bevalt ons eigenlijk maar matig, met vier man op een kamer te moeten wonen. We waren enorm verwend, want ook met Arnberg en Breedenfels hadden wij het ondestreden initiatief in alle dingen.

Allereerst stookten we als wij dat wilden, en hadden we de ruimte. Nu hebben we er een tweede tafel bij. Met Barnathan kunnen we heel goed opschieten. Hij heeft merkwaardig genoeg, net zoo hard de pest aan de Belgen als wij. Met Ferny is het anders. Hij heeft doorlopend bezoek, en Belgen kunnen nu eenmaal niet zacht praten, maar moeten altijd schreeuwen. Het eenige nadeel van Barnathan is, dat hij zoo kouwelijk s. hij stookt tot ’s avonds 10 uur toe. Verder vindt Oswald het een enorm bezwaar van Ferny, dat hij snurkt. Mij kan dat minder schelen, ik slaap er wel doorheen, maar hij niet. …

Het dagelijksche alarm viel vanavond van 8.05 – 9.00. vlak in de buurt (Ackerstrasse 46-48) viel een luchtmijn, waarvan we weer de noodige kapotte ruiten gekregen hebben. Paans, die als “hoofd van de luchtbescherming” boven in de gang stond kreeg het bovenlicht van de deur op zijn hoofd. Goed dat hij een helm op had.