Dagboek niet bij kunnen
schrijven. Na het inbinden ben ik plotseling mijn dagboek kwijt! Ik merk het ’s
morgens pas. Overal gezocht, niet kunnen vinden. Ten slotte ’s avonds een
inval… Bij het kaften heb ik de hoekjes geplakt, en om wat druk uit te oefenen
heb ik het boekje onder mijn stoelviltje gelegd!
Aan de machine gewerkt tot… kwart
over vijf. Ik heb het gevoel overuren gemaakt te hebben.
Jan :
Dinsdag 9 Januari 1945.
Sneeuw. Gelukkig schijnt het nu
niet meer zo koud te zijn. We hebben toch niet te klagen ’s avonds: om de warme
snorrende kachel, ieder op twee stoelen; radio aan met een mooi concert.
…
Overigens heb ik een kleine triomf
op Oswald behaald. Hij heeft een ontzettende antipathie tegen witte kool. Nu moet
ik zeggen dat wat je als witte kool (Weisskohl) in de fabriek of restaurants
voor gezet krijgt, niet veel bijzonders is. met zeer veel bezwaren had hij dan
ook aangezien, dat ik op onze groentebonnen van de vorige week witte kool had
gekocht. Maar ik was vast in mij overtuiging, dat als ik het spul kookte, het
goed zou smaken. En hoewel het niet van harte ging, moest hij toegeven dat mijn
witte koolstamppot uistekend smaakte. Ik “mocht het meer doen“, zei hij. Nu, in
Delft heb ik routine genoeg gekregen in het kooken van kool.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten