20 December 1944 Woensdag.
Een bekende datum, 20 December.
Vroeger een hoogtepunt in de huiselijke gezelligheid, ontvangst van mijn
vrienden, eerst lagere schoolvriendjes, toen Berend, Frans, Willem en later de
“studenten”. Met Klaas, Henk, Co en Jan zal ik deze dag wel niet zo gezellig
meer doorbrengen als dat vroeger gebeurde, het is zelfs zeer de vraag of we
elkaar ooit weer zien.
Jan dB begroet me ’s morgens vroeg
al met een hartelijke felicitatie, en ik krijg een aardig boek van hem,
parodieën op bekende opera’s. Jammer dat je voor het begrijpen Engels, Am.
slang, en Jiddisch moet kennen! Maar kostelijke grapjes haal je er zo ook al
genoeg uit. Van Kuscheltje ook een boekje gekregen, erg aardig. Kontowsky weet
met een hartroerende speech bijna tranen op mijn wangen te brengen, het is toch
wel prettig als iemand werkelijk hartelijk is. Over het algemeen word je in
deze tijden zo stoer en gevoelloos. Want eerlijk gezegd heb ik toch vandaag
maar weinig aan thuis en zo gedacht. Dat komt omdat ik niet alleen ben geweest
met Jan E. alleen dàn komt het gesprek op thuis. Met Jan dB heb ik geen
gemeenschappelijke herinneringen uit Holland, en aangezien ik de hele dag met
hem samen ben, en we het altijd druk hebben, heb ik geen gelegenheid tot
somberen en denken aan huis.
’s Middags in de cantine kreeg ik
felicitaties van de diverse Clb laboranten. Helga stuurt een cadeautje met de
kleine meisjes van ons lab. mee, een aardige kleinigheid.
Thuis een paar onaangename
verassingen. Ten eerste is de kachel niet aan. Frederikse had beloofd hem aan
te maken, en verder is er geen bier te krijgen in het café. Gelukkig heeft Frau
Lisureck nog wat. Snel gegeten.
Dan komen de gasten langzamerhand,
eerst Berto van Dijk, daarna Witkop en dan Jan E. en Hans v Griffen, Kees laat
verstek gaan.
De stemming is er wel, Bob,
Edzard, Hans, vd Braak enz. komen ook nog even aanlopen. Zelf heb ik wat last
van mijn ingewanden, een volle maag die me dwars zit. (Jan gaat nog even met
zijn “particuliere patiënt” Frederikse weg). Dan komt het hoogtepunt van de
avond: de Photo! Ik hoop dat we er allemaal op staan!
Er ontstaat bij het vertrek van de
“sectie Herzberge” nog een lange discussie de afspraak voor Kerstmis en
Nieuwjaar.
Mede door het min of meer triomfantelijke tonen (zie gisteren) van een lampenkap lijkt dit de foto te zijn waar Oos naar verwijst.
Woensdag 20 December 1944.
Oswald was vandaag jarig. Ik heb
me niet in staat gezien, zoo’n taart te bakken als hij voor mij gedaan had, uit
gebrek aan meel en ingrediënten. Maar gelukkig had ik destijds een boek
gekocht, dat me wel aardig leek, een stel satires in het Amerikaansch op opera’s
ongeveer in den stijl van Louis Davids.
Wim Ibo over Louis Davids.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten