1 December 1944
Vrijdag
Nu is er toch “ingewandvrij
vastgesteld” {D: einwandfrei: perfect,
onomstotelijk} dat ik door Jan van mijn werk gehouden word. Vandaag heb ik
lang met Eckert gepraat, en desondanks veel gedaan. Een stuk vertaald uit “das
Naturbild der Physik”, gewerkt aan mijn wiskunde, en dan nog gewerkt voor de
fabriek ook! Verder een omslag voor papier gemaakt van kunststof.
Vandaag de laatste voordracht van
dit jaar, hopelijk gaat het volgend jaar verder, maar nog hopelijker hoeven we
dit surrogaat college niet meer bij te wonen omdat we deze vervloekte uithoek
van de aarde verlaten hebben. Vandaag hoorden we dat jongens uit Dortmunt terug
gekomen zijn. Het was daar een enorme pan, geen eten, en ze moesten maar voor
zichzelf zorgen. De jongens zijn toen maar snel teruggekeerd naar Berlijn. Wat
moet het verleidelijk zijn te proberen naar huis te komen! Toch zouden we Bas,
Wart en Gerard graag weer hier zien. Er schijnen ook jongens naar het Oosten
gestuurd te zijn, hetgeen nog veel erger is dan naar het Ruhrgebied.
Ein Fuchs dem die Trauben zu hoch
hängen, der sagt sie sind zu sauer. {Een
vos die de druiven te hoog hangen, zegt dat ze te zuur zijn}
Een uitdrukking die mijn
overbuurman vandaag gebruikt, en die erg aardig is m.i.
Gisteren een boekje gekocht,
“Philosophsche Erdkunde” als je zulke boekjes leest dan krijg je vaak de
indruk, dat je zelf erg dom bent, en dat je je eigenlijk nooit de moeite
getroost eens werkelijk na te denken over je bestaan, en de zin van alles om je
heen. Je maakt een geweldige tijd mee, je bent een pionnetje op een enorm
schaakbord, en je overziet niet het geheel. Dat is nu niet zo erg maar je doet
zelfs geen moeite het te begrijpen, dat is het ergerlijke, het domme. Je denkt
niet verder dan aan je eten, je drinken, je directe werk, je kleren en je
pleziertjes. Je denkt als je aan een vrouw denkt b.v. veel minder aan het
waaròm, de diepere zin, dan aan de directe genoegens en voordelen. Je
vegeteert, je bent een stuk dier. En wat moet een mens oppervlakkig zijn om
niet ten onder te gaan. Een mens is eigenlijk een stukje drama dat mee doet aan
een groot drama. En in den oorlog verdwijnt alles wat naar buiten toe de indruk
zou kunnen wekken dat het niet zo was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten