Dinsdag 5 December.
St Nicolaas, dit jaar weer zonder
cadeaux van thuis. De Amerikanen zorgen voor een alarm, met flink wat bommen
ook. Het is lang geleden dat we de laatste dagaanval gehad hebben, je bent er
helemaal aan ontwend.
Jan en ik hebben plotseling zin om
Sinterklaas liedjes te gaan zingen en daar schalt het “Sinterklaas kapoentje”en
“Zie ginds komt de stoomboot” door het laboratorium. Geen zin om te werken
vandaag, en daarom ook helemaal niets gedaan.
Helga is naar huis geroepen omdat
haar huis getroffen is door het bombardement. Ze is vroeger ook al eens naar
huis geroepen en toen was er niet veel gebeurd. In Clb denkt men dus dat het
wel niet zo erg zal zijn.
Staaltje van grofheid,
gecombineerd met geestigheid. Een oude man krijgt “woorden” met een meisje op
de tram, en zegt ten slotte : “nog één woord en je wordt moeder”.
In het gedrang bij het veroveren
van een plaatsje in de tram ’s morgens, verliest een juffrouw haar schoen….. ze
moet mee verder, zonder schoen, ondanks haar gegil als een mager varken.
Jan :
Dinsdag 5 December 1944.
…
Ze hebben kleine bommetjes
gebruikt, omstreeks 250 kg
en het percentage blindgangers is zooals de laatste tijd steeds bij de
Amerikaansche aanvallen, ca. 50 %.
Thuis hebben we ook wel veel geluk
gehad, 25 meter
naast het huis, op het kerkhof, is een motor van een stukgeschoten vliegtuig
neergekomen.
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten