Alarm Nr 161 van 19:30 tot 20:25
1 November 44
1 November 44
We zijn al weer een maand verder,
een maand die misschien een einde had kunnen brengen aan deze oorlog, maar
helaas wordt er nog steeds gevochten, nog steeds wordt er in het groot gemoord,
geplunderd, honger en koude geleden enz. enz. Waar moet dit heen? De winter is
al aangebroken. Waar zitten mijn ouders en familie? Zouden ze zo verstandig
zijn naar Ouderkerk te gaan? Waarschijnlijk niet, en ik vrees dat het helemaal
mis gaat met Utrecht.
Vandaag een verslagje gemaakt van
mijn gelatineringproeven. Meer om vast te leggen wat ik gedaan heb, dan
om iets anders. Ik zal in het verslag alles schriftelijk mededelen, dat is
beter. De politiek van Nowak volgen, reclame en nog eens reclame, anders word
je in een hoekje gedrukt.
Vanavond half acht alarm. Kees was
net aanwezig, hij kwam op de Spreekrans af, maar die houden we morgen. Dit
alarm was al dagen van tevoren voorspeld, er is appèl voor de “Volkssturm”.
Jan :
Woensdag 1 November 1944.
Vanavond alarm van 7.30 – 8.25.
Niet veel gebeurd, alleen een gevecht van een jager met een bommenwerper vlak
boven ons. Tenslotte moest de jager het opgeven, hij kon de bommenwerper niet
bijhouden.
Dat er alarm kwam had ik vast en
zeker verwacht. Het was toch de eerste appelavond van de Volksstorm. En ik kan me voorstellen dat
de Engelsen graag een gelegenheid geven tot practische oefening aan de
onoverzienbare scharen die zich vrijwillig gemeld hebben.
{Het betreft hier waarschijnlijk een “Mosquito”. Een tweemotorige jachtbommenwerper die bij zijn introductie in 1942 het snelste vliegtuig ter wereld was en ongewapend! als fotoverkenningsvliegtuig werd ingezet. Later zijn de Mosquito’s uitgerust met een ontzagwekkend arsenaal aan mitrailleurs of snelvuurkanonnen. Als bommenwerper konden zij, uitwendig, een bommenlast dragen die niet onder deed voor die van de Amerikaanse B17 Flying Fortress. De Mosquito werd door twee man gevlogen, de B17 had tien bemanningsleden! De nagel aan Hitlers, maar vooral Görings doodkist was dat de Mosquito van hout gebouwd werd en dus op de radar nauwelijks zichtbaar was. Er was ook geen grote fabriek waar ze gemaakt werden, om te bombarderen of in brand te beschieten, alleen plaatsen waar de delen die door heel Engeland verspreid, door meubelmakers en pianobouwers gemaakt waren, aan elkaar gezet werden.}
Geen opmerkingen:
Een reactie posten