Vrijdag 17 November 1944. Oos : Het wordt nu waarachtig zo, dat we gaan zeggen dat Brautigam geboft heeft!

17 November.

Een dag vol emoties. Na de wiskundeles naar het restaurant en daarna naar de hallen voor inkopen. Daar horen we de treurmare dat Bas, Wart en v. Deenen bericht hebben gekregen dat ze zich Maandag moeten melden voor “auswertigen Einsatz”. “Bezittingen meenemen” staat er laconiek in, en verder een “polizeiliche Abmeldung “. Het wordt nu waarachtig zo, dat we gaan zeggen dat Brautigam geboft heeft! Het zijn toch wel Siberische toestanden. Je wordt domweg verpoot net als een machine. Het is zelfs de vraag of je überhaubt bij A.E.G blijft.

Verder konden we vandaag de blijde mare in ontvangst nemen, dat we mochten verhuizen naar de kamer op de eerste verdiepingkamer No 7. Prompt zijn we aan het verhuizen geslagen en om negen uur was alles klaar. We hebben boven nog even zitten treuren om degenen die ons dan Maandag gaan verlaten. Het is verdraaid erg, we worden nog helemaal uit elkaar gegooid vóór we aan het eind van deze oorlog zijn.

Vandaag gehoord dat toch werkelijk in het Volk gestaan heeft van de 30 man die in de Euterpestraat zijn  neergeschoten.

Eckert zit weer op zijn praatstoel. Hij vertelt hoe ze hem misbruikt hebben voor een “show”, waarbij moest blijken hoe de A.E.G. voor de gewonden uit dezen oorlog zorgt. Wat een poppenkast. Ze troosten zich hier met de gedachte dat het in Amerika nog veel erger is!

Laatst naar aanleiding van een verhaal van een patiënt van Jan, gedroomd dat ik bij de Gestapo op bezoek was. Ze verdachten me van zwarte handel! Ik heb zeker een slecht geweten omdat ik laatst mijn  koffie geruild heb voor 2500 gram witbrood. Gelukkig werd ik wakker vóór ik zoals de patiënt van Jan, drie maanden “vergeten” was, en er een zware T.B.C. aan over had.

Jan :

Vrijdag 17 November 1944.

…

Eerst beklaagden we Bornewasser dat hij het Kupferwalzwerk in moest, toen George Brautigam dat hij naar TRO moest, maar die hebben het altijd nog heilig getroffen, omdat ze in Berlijn gebleven zijn. Ik hoop één ding, dat ze niet aan het graven worden gezet, of onder de hoede van de O.T. telefoonleidingen moeten aanleggen. We zullen ze morgenavond moeten uitluiden.

… 

We hebben nu weer bedden als in Köpenick, met een springveren matras. Maar ik vind eigenlijk dat een stroozak lekkerder slaapt.