Donderdag 9 November 1944. Oos : Die mensen zitten zo vol met domme propaganda, dat er gewoon niet mee te praten is.

9 November 44

Vandaag weer eens een brief naar huis geschreven.

Gesprek gehad met Helga. Ze heeft geen bericht van haar gewonde soldaat. Ze is erg boos dat hij haar niet schrijft, en zijn ouders wel. Ik heb haar uitgelegd dat ik me voor kan stellen dat deze jongen niet schrijft omdat hij een meisje dat gezond en levenslustig is niet aan zich wil binden als invalide. De andere kant van de zaak is, dat er meisjes zijn die met een invalide trouwen omdat ze dan “binnen “ zijn. Achteraf was ze me erg dankbaar dat ik haar een dosis “edele” gedachten ingepompt had. Het is moeilijk in deze tijd ook nog iets moois te zien.

Ik wordt gestoord in dit stuk poëzie over de dag van gisteren door een debat. Hoffman staat te beweren dat de buitenlanders het zo goed hebben hier. Het is een feit dat Jan en ik hier een positie hebben zoals geen buitenlander hier in Berlijn, en dat steekt bij mensen als Hoffman. Verder zitten die mensen vol met een dergelijke dosis domme propaganda, dat er gewoon niet mee te praten is. Het is jammer dat je het niet kunt laten er op in te gaan, als ze zo beginnen.

Dit dagboek wordt wel een chronique scandaleuse van Ch E, als ik nu ook nog de hooglopende ruzie tussen Nowak en Jüngling ga opschrijven. Die twee vliegen elkaar gewoon in de haren. Nowak verwijt J. dat deze geen barst doet en geen interesse heeft. J. verwijt terug, dat hij niets kan doen omdat alles kapot is en niets functioneert! Verder heeft N. b.v. in een verslag dat J. maakte over een vergadering waar ze samen heen waren geweest, de naam van J. geschrapt! Dat is toch wel heel grof.

Vanavond weer naar de sommetjes, d.w.z. de voordracht over wiskunde. Het is koud en ik begin weer verkouden te worden.

Jan Egberts komt op bezoek. Weinig nieuws.

De Deen komt praten over een kamer boven, op de eerste verdieping, die we kunnen krijgen als we willen. Een kamer voor vier personen, met twee ramen.

Bastiaanse heeft op mijn aandringen een beetje werk gemaakt van zijn gezondheidstoestand. Het is n.l. zo dat hij nu weer halve dagen werkt, omdat hij 3 maanden niets gedaan heeft. De eerste diagnose was: een hersenabces. Nu ging hij vandaag naar de docter, om te zeggen dat hij naar de kliniek v.d. Charité wilde en daar zegt Tietzen: ja, goed opnemen laten in het ziekenhuis, en hij schrijft een papiertje uit. Bas is er erg van geschrokken, m.i. ten onrechte.