Vrijdag 27 October 1944. Oos : Post uit Holland, na meer dan een maand zonder post, dat is gevaarlijk voor heimwee.

Vannacht:
Alarm Nr 157 van 22:45 tot 23:30.
Alarm Nr 158 van 00:40 tot 01:30.

27 October

Mijn slechte bui begint wat te minderen, je went aan alles.

Het begint echt winter te worden, we kunnen haast niet meer van herfst spreken. Het is dus gelukt een ineen storting in de herfst te voorkomen, en het zal wel voorjaar worden voor er tekening komt in de strijd.

Drie brieven van thuis, en zelf heb ik helemaal niets geschreven, een maand lang. Dat is toch maar erg vervelend. Ik voel zo nu en dan behoefte dat eens recht te zetten, wat wellicht bij het lezen in de gedachten zou kunnen komen: onverschilligheid van mij t.o.v. wat er in Holland gebeurt. In werkelijkheid zit me dit alles zéér dwars, en dat ik pessimistisch ben over hetgeen alles nog gaat gebeuren is wel bekend. Maar ik schrijf mijn dagboek ’s morgens, en dan ben ik niet in de stemming om over thuis te schrijven. Op het ogenblik speelt de strijd in het Westen zich weer voornamelijk in Holland af. Voorlopig beneden de Moerdijk, maar dat zal, vrees ik, niet lang duren. Utrecht zal heus nog wel veel genoemd worden later….

Vandaag weer wiskunde college van de “dikkerd”. Een aardige vent, maar hij moest niet zo de gewoonte hebben heldhaftig te beginnen en te eindigen.

Vandaag, of liever vannacht, twee maal uit bed voor alarm.

Brief van Mams van 4 Oct. Ze maakt zich druk over een pakket dat ik ontvangen heb. Ik krijg sterk de indruk dat ze thuis nog niet goed beseffen wat er aan ’t handje is in de wereld. Zouden ze nog een harde les krijgen? Ook van Paps nog een brief, en van Mams nog een kaart. Post uit Holland, na meer dan een maand zonder post, dat is gevaarlijk voor heimwee. Vooral als je dan nog ’s nachts twee maal uit je bed gehaald bent.

Jan : 

Vrijdag 27 October 1944.

Vanmiddag moest ik in de wiskunde oefening voor het bord voorwerken. Iets wat ik van mijn leven niet gedroomd heb: in een brandweeruniform voor een stel oudere Duitschers in het Duitsch voor het bord sommetjes te moeten maken. Diegenen die nog niet door hadden, dat ik buitenlander was, hebben het nu wel gemerkt.

Maar het was wel aardig.

…