Slecht geslapen, koud gehad,
spijsvertering in de war, in ieder geval onrustig. Geen profijt van het uurtje
dat we langer mogen slapen (de wintertijd gaat in!)
Jan heeft vanmorgen al direct
ruzie met zijn baas. Over regeneraat natuurlijk. Zaterdag had de baas gevraagd
hoe het er mee stond, en Jan had gezegd: daar weet ik niets van, ik moet dat
spul van S krijgen. Natuurlijk vraagt hij er vandaag meteen wéér naar waarop
Jan zegt dat het nog niet gebeurd is, dat komt nog wel eens… “Haben sie denn
überhaupt noch interesse an dieser Sache?” waarop Jan uit de grond van zijn
hart: “Nein, Herr Dietloff, keine Spur!” D, schudt nog meer met zijn hoofd,
“wackelt mit dem Kopf”, dan anders en ploft bijna. Tegen Eckert zegt hij niet
eens meer goeden morgen maar sputtert van: die de Boer, die gaat er uit als er
nog eens iets gebeurt.
In de cantine zit een juffrouw met
een prachtige bontmantel. Als ze langs de tafel met 6 studenten komt, zegt ze
in zuiver Hollands: Nou jongens hoe gaat het in Holland? Waarop de hele tafel
in koor antwoord “Het gaat góéd!” het doet me werkelijk plezier dat deze
mensen, nu ook eens in de puréé komen te zitten, waar ze ons heen gejaagd
hebben. Dat is de beste straf, voor zover ze geen erge dingen op hun geweten
hebben. Waar zou van Vessum zitten? Waar zou Oom Theo zitten? Theo doet het in
zijn broek als nooit tevoren.
Vanmorgen lang gepraat met de
jongeman die hier nieuw is en scheikunde moet leren. Een interessant kereltje,
al is hij wat onbenullig, maar dat komt omdat hij nog jong is.
Vanavond in de pyjama van Jan
gekropen, omdat ik de mijne in de was gedaan heb en vergeten heb de nieuwe te
halen. “we zijn al zo verbroederlijkt, dat we elkaars pyjama aantrekken…
Jan Egbetrs komt onverwachts op
bezoek. Hans van Giffen is ziek geworden, en dan weet Jan niet wat hij moet
doen. Jan heeft net als ik, veel gezelligheid nodig. Van Giffen heeft geelzucht.
Hij liep al lang te klagen dat hij niet poepen kon, en gisteren nog, dat hij
pijn in de lendenen had.
Jan heeft niet veel nieuws. Hij
vindt het vervenend dat de oorlog nog niet afgelopen is, dat kan ik hem niet
kwalijk nemen. We hebben gezellig bij de kachel gezeten. Frau Lisureck heeft
ons geholpen aan kolen en ze maakt zelf altijd de kachel aan. Ze is geweldig
aardig voor ons moet ik zeggen. Jan (Egberts) verwacht nog een groot offensief
in het Westen. Ik zelf ook, naar aanleiding van het feit dat Berlijn niet
gebombardeerd wordt. Het zou een weldaad zijn voor de mensheid, als er dit jaar
nog een einde aan den oorlog gemaakt werd. Het zou te mooi zijn om waar te
zijn. Eckert vertelde vandaag weer, dat er een nieuw D. wapen tegen de Eng. bommenwerpers
zou bestaan, dat wellicht binnenkort ingezet zou worden. De zelfde methode als
V1? Jagers met raketaandrijving, het is mogelijk.
Jan :
Maandag 2 October 1944.
Vanochtend begon de wek goed met
een hooglopende ruzie met Dietloff. Het ging over regeneraat, zooals steeds. Als
ze me naderhand goed nijdig willen maken, moeten ze met me over regeneraat
beginnen.
Ik had Zaterdag opdracht gekregen
twee rollen regeneraat op metaal te onderzoeken. Ik had Zaterdag Defo gedaan en
verder absoluut niet meer aan het regeneraat gedacht. Trouwens als ik dergelijk
werk moet doen, snijdt Ziegenhagen altijd de vereischte stukken voor me af, en
legt ze op een bepaalde plaats is de Verschsmischerei. Dat had hij ditmaal niet
gedaan. Hoewel hij er 6 dagen de tijd voor had gehad. Enfin, Dietloff was
ontzettend nijdig; waarom begrijp ik niet, en vroeg of de zaak me dan absoluut
niet interesseerde. Waarop ik prompt “nee, heelemaal niet” antwoordde. Ik dacht
dat hij zou springen, en ben toen maar gauw weggegaan. Maar tegen Eckert, die
hem 10 minuten nog woedend aantrof, verkondigde hij, dat hij mij, als het nog
eens voorkwam, zou melden en me wel op een plaats zou stoppen, waar ik wel
moest werken.
Enfin, hij moet maar doen. als we
de fabriek in moeten nou dan gaan we.
Onder het ontbijt heb ik mijn gal
zitten uitspugen tegen Eckert, niet alleen over Dietloff, maar ook over den
toestand. Goddank kan je tegen praten; al is hij dan ook partijlid, het is de
eenigste in onze afdeling Gf/Lb, die zijn gezond verstand bewaard heeft. Ik geloof
alleen dat ik rijkelijk ver gegaan ben, want wat ik gezegd heb, is voldoende om
me eenige malen tegen de muur te zetten.
In de cantine hebben we de eerste geëvacueerde
NSB juffrouw gesignaleerd. Tot onze groote verwondering een vrij beschaafd type
met een pracht van een bontmantel aan.
Seyss-Inquart {6¼} (zou hij nog in
Holland zijn?) is enorm tevreden over ons. Och, kwaad kan dat nooit, temeer
daar de andere kant ook nogal tevreden over ons moet zijn. Hij geeft de
spoorwegstaking zonder meer toe.
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten