Topprestatie van heden: een tekening gemaakt.
Verder wat bij Jan gehangen. Jan doet een poging het lab van Trianta in de
lucht te laten vliegen met een autoclaaf. De veiligheidsklep schijnt het niet
te doen!
In de cantine een mooi geval: we
zitten weer met zes studenten aan één tafel en ik vraag keihard: zeg jongens,
waar zijn onze bontmantels vandaag? Daarmee natuurlijk de pas aangekomen N.S.B.-sters
bedoelend. De juffrouw in kwestie hoort het, want ze zit vlak bij, en kijkt om
met een gezicht als een oorwurm.
Vanavond voordracht van Tap. Jan
is voorzitter, en zorgt voor een lang voorspel. Tap leest voor uit “eigen
werk”, Hijzelf en Egbert Tinga in een avontuur met Russische meisjes. De sfeer
en de stemming hier in Berlijn worden door hem wel aardig weergegeven. Er mankeert
wat aan, maar ongetwijfeld heeft hij talent. Wel doet het geheel meer aan een
opstel uit de HBS-tijd denken, dan aan een litteraire proeve van een jongen van
23 à 24. Ad den Besten zou beslist zijn hoofd geschud hebben. Het is wel
merkwaardig overigens hoe de reactie was. Tap vertelt natuurlijk in het verhaal
hoe verliefd hij is, hoe mooi de Russische meisjes zijn, hoe frisch, en hoe
gezond, hoe mooi hun borstjes zijn enz. enz. Dit zijn allemaal dingen die
iedereen van ons ziet en voelt, maar over het algemeen hangt er een bordje
“Verboden” bij deze gevoelens. Ik heb dat zelf ook, en het doet gek aan als
iemand dit uitspreekt, zonder schroom. Alleen Hans staat natuurlijk boven deze
dingen verheven. Hij is alleen maar verliefd geweest op een hele dikke, lelijke
Française, die alles met hem doen kon, maar hij weet zelf niet hoe gek hij toen
gedaan heeft.
Jan :
Dinsdag 3 October 1944.
De opruiming onder de
buitenlanders begint al. Enkele Tsjechen hebben al schriftelijk aanzegging
gekregen, dat ze de fabriek in moeten.
Overigens hebben ze bij de AEG
overal de 12 uren dienst verlaten. De gummiefabriek werkt weer 8 uur.
Op de fabriek zijn nu een vrij
groote groep Poolsche vrouwen gekomen, uit concentratiekampen (er zitten ook
enkele Hollandsche en Fransche onder). Waarschijnlijk uit Warschau. Ze zijn kaal geschoern, hebben een
kruis over de borst loopen, en een nummer op de arm. Voor de AEG zijn ze niets
dan nummers, hun namen zijn niet bekend. Ze staan onder bewaking van een paar
SS-vrouwen.
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten