Vannacht om één uur wakker
geworden van de jeuk, wandluizen! Ik word echter heerlijk weer in slaap gesust
(na één beest gedood te hebben!) door pianomuziek van de buurman die naar de
“Luftlage” wil luisteren. Een stuk dat Lily veel gespeeld heeft. Wat kun je op
zulke ogenblikken een heimwee krijgen.
Heden weinig berichten, alleen
fantastische geruchten: zwaartepunt van de strijd in Holland … …
Na fabriekstijd direct naar
Schöneberg, naar de Orangerie om daar de verjaardag van Kees te vieren. Jan
Egberts, Hans v Griffen, Witkop, Jan Pels en ik zijn van de partij. Er is geen
muziek, alleen worden er grammofoonplaten gedraaid, half Duits half Engels. Erg
gezellig, eerst alleen gegeten en daarna kwamen ze successievelijk de andere
gasten opdagen. Thuis bij Kees nog “Kuchen” en een borrel gekregen.
Om half elf thuis. Een brief van
Paps: “Nog één ruk en dan is de nachtmerrie voorbij”. Of begint dan een nieuwe
nachtmerrie. Vader is in zijn realistische kijk op de dingen altijd nog zo vol hoop,
bewonderenswaardig gewoon. Deze brief, van de 13e, zal wel de
laatste zijn denk ik.
Jan :
Woensdag 20 September 1944.
Vanmorgen wakker geworden met een
reus van een verkoudheid. Haast geen stem enz. Ik denk wel, dat ik er een goede
griep uit kan fokken.
Vanavond de 21e Spreekransvergadering
en tevens 2e buitengewone vergadering. Een Fransche arbeider, Marcel
Ziegler, sprak over een scenario van hem zelf, dat hij destijds geschreven had
voor de Fransche film, maar dat wegens de oorlogsomstandigheden niet aangenomen
was geworden. Het was erg interessant, en tevens zeer nuttig voor onze Fransche
taalkennis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten